rozdwoić - Wielki słownik języka polskiego PAN

podzielić coś jednego na dwie części czy warstwy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

hiperonimy:

rozdzielić

	Rozdwojono nadmorski bulwar w stronę Jelitkowa na pasma dla pieszych i dla rowerzystów. źródło: NKJP: Wesołe jest życie staruszka, Dziennik Polski, 2001-09-08
	Szeregowy Piła z 3. Kompanii Podhalańskiej to urodzony cieśla i szablą nitkę pajęczyny rozdwoi! źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek, Wolna Trybuna, 1985
	[...] zabierał głos w sposób dla mnie niezbyt wyraźny, w tym sensie, że on nie umiał tej swojej jaźni rozdwoić, bo był jednocześnie nadawcą i był producentem, czyli stał po obydwu stronach tej barykady. źródło: NKJP: Stenogram z 33. posiedzenia Komisji Śledczej do zbadania ujawnionych w mediach zarzutów dotyczących przypadków korupcji podczas prac nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji (SRTV) w dniu 16 kwietnia 2003 r.
	[...] do jaszczurki naprawdę ma już niedaleko, spiłował zęby, rozdwoił język, zainstalował zielone implanty łusek na twarzy [...]. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdwoiłem +(e)m rozdwoił	rozdwoiłam +(e)m rozdwoiła	rozdwoiłom +(e)m rozdwoiło	rozdwoiliśmy +(e)śmy rozdwoili	rozdwoiłyśmy +(e)śmy rozdwoiły
2 os.	rozdwoiłeś +(e)ś rozdwoił	rozdwoiłaś +(e)ś rozdwoiła	rozdwoiłoś +(e)ś rozdwoiło	rozdwoiliście +(e)ście rozdwoili	rozdwoiłyście +(e)ście rozdwoiły
3 os.	rozdwoił	rozdwoiła	rozdwoiło	rozdwoili	rozdwoiły

bezosobnik: rozdwojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozdwójmy
2 os.	rozdwój	rozdwójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdwoiłbym bym rozdwoił	rozdwoiłabym bym rozdwoiła	rozdwoiłobym bym rozdwoiło	rozdwoilibyśmy byśmy rozdwoili	rozdwoiłybyśmy byśmy rozdwoiły
2 os.	rozdwoiłbyś byś rozdwoił	rozdwoiłabyś byś rozdwoiła	rozdwoiłobyś byś rozdwoiło	rozdwoilibyście byście rozdwoili	rozdwoiłybyście byście rozdwoiły
3 os.	rozdwoiłby by rozdwoił	rozdwoiłaby by rozdwoiła	rozdwoiłoby by rozdwoiło	rozdwoiliby by rozdwoili	rozdwoiłyby by rozdwoiły

bezosobnik: rozdwojono by

bezokolicznik: rozdwoić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdwoiwszy

gerundium: rozdwojenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdwojony

odpowiednik aspektowy: rozdwajać

+

rozdwoić

+

CO

Zob. dwa