rozpruć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pęknąć w miejscu zszycia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

cechy ubrań

	Z usług tapicera korzystamy, gdy rozpruje się szew fotela, zniszczy obicie krzesła czy kanapy. źródło: NKJP: (maś): To były meble, Dziennik Bałtycki, 1998-09-15
	Znajoma kupiła śpiwór [...], na pierwszym wyjeździe rozpruł się na szwie. źródło: NKJP: Internet
	Po około 3 miesiącach rozpruła się tkanina na górze plecaka przy szwie [...]. źródło: NKJP: Internet
	To po prostu kuriozum - zakupione buty rozpruły się po przejściu kilkudziesięciu metrów [...]. źródło: NKJP: (Vince): Nabity w buty, Dziennik Bałtycki, 2011
	Zaczęli się szarpać i wtedy rękaw sukienki rozpruł się aż do pasa. źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion, czyli Chłopcy z Mielczarskiego : to było nieprawdopodobne, to piękne, to było coś, czego u nas jeszcze nie było, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprułem się +(e)m się rozpruł	rozprułam się +(e)m się rozpruła	rozprułom się +(e)m się rozpruło	rozpruliśmy się +(e)śmy się rozpruli	rozprułyśmy się +(e)śmy się rozpruły
2 os.	rozprułeś się +(e)ś się rozpruł	rozprułaś się +(e)ś się rozpruła	rozprułoś się +(e)ś się rozpruło	rozpruliście się +(e)ście się rozpruli	rozprułyście się +(e)ście się rozpruły
3 os.	rozpruł się	rozpruła się	rozpruło się	rozpruli się	rozpruły się

bezosobnik: rozpruto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozprujmy się
2 os.	rozpruj się	rozprujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprułbym się bym się rozpruł	rozprułabym się bym się rozpruła	rozprułobym się bym się rozpruło	rozprulibyśmy się byśmy się rozpruli	rozprułybyśmy się byśmy się rozpruły
2 os.	rozprułbyś się byś się rozpruł	rozprułabyś się byś się rozpruła	rozprułobyś się byś się rozpruło	rozprulibyście się byście się rozpruli	rozprułybyście się byście się rozpruły
3 os.	rozprułby się by się rozpruł	rozprułaby się by się rozpruła	rozprułoby się by się rozpruło	rozpruliby się by się rozpruli	rozprułyby się by się rozpruły

bezosobnik: rozpruto by się

bezokolicznik: rozpruć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpruwszy się

gerundium: rozprucie się

odpowiednik aspektowy: rozpruwać się

+

rozpruć się

+

(GDZIE)

Zob. pruć