rozdwojony

Ci, którzy pod orawskim niebem rośli, zawsze bowiem będą mieli rozdwojone serce: przez pamięć wszystkiego, co ich z tą ziemią wiązało i urzekało, ale i przez wspomnienie tego, co skłoniło do porzucenia kawałka roli, znajomych ścieżek, bliskich ludzi.

źródło: NKJP: „Babia Góra” za wielką wodą, Dziennik Polski, 2000-12-06

Natura ich jest rozdwojona i niespokojna, a losy niepewne.

źródło: NKJP: (ks): Jeszcze Waga, Czas Ostrzeszowski, nr 200343, 2003

I dziękowałem całej rodzinie i każdemu z osobna za te podarunki, nikt nie spostrzegł, że moje uczucia są rozdwojone, że się śmieję, a równocześnie pragnąłbym płakać.

źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: Kwarantanna, 2009

Zajęli więc specyficzną, rozdwojoną postawę. Zbuntowani wobec wolnego rynku i postaw konsumpcjonistycznych, uczynili jednocześnie z opisanych nowin - na różne sposoby przetwarzanych i traktowanych z ironicznym dystansem - budulec dla swojej twórczości.

źródło: NKJP: Głos zgubionej formacji, Dziennik Polski, 2002-11-23

On miał wtedy jakby rozdwojoną jaźń. Nie chciał, aby stała mi się krzywda, a z drugiej strony był dumny, że się tak zachowałem.

źródło: NKJP: Internet