żyrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. swoją postawą dawać do zrozumienia, że popiera się działania jakichś osób, ufa im się i tym samym inni również powinni je popierać i im ufać

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

działalność polityczna

	Pierwszy raz zdarzyło się, żeby lider obozu i przyszły premier własnym nazwiskiem i twarzą żyrował tak całkowicie nierealistyczne obietnice. źródło: NKJP: Anita Werner, Dziennik Zachodni, 2008-11-29
	Bronimy tej koalicji niekiedy wbrew własnym interesom [...], musimy żyrować decyzje, do których nie jesteśmy przekonani. źródło: NKJP: Czy rząd przetrwa, Gazeta Wyborcza, 1995-01-16
	Uznał, że eksperyment polityczny się nie powiódł, a dalsze udawanie, że można na Wiejskiej zrobić coś pożytecznego, jest oszukiwaniem wyborców i samego siebie. Nie chciał dłużej żyrować narzuconego Polsce ustroju. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
	Gdyby Kościół przeprowadził konsekwentnie reformę szkolnej katechezy, zrobiłby dla katolików polskich znacznie więcej, niż żyrując populistyczne gesty polityków. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Biskup z misiem, Polityka, 2008-09-27
	[...] nie chce żyrować władz irackich wybranych pod amerykańskimi lufami i nie chce brać na siebie wszystkich konsekwencji wynikających z faktu współpracy, z było nie było, okupantem. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żyrowałem +(e)m żyrował	żyrowałam +(e)m żyrowała	żyrowałom +(e)m żyrowało	żyrowaliśmy +(e)śmy żyrowali	żyrowałyśmy +(e)śmy żyrowały
2 os.	żyrowałeś +(e)ś żyrował	żyrowałaś +(e)ś żyrowała	żyrowałoś +(e)ś żyrowało	żyrowaliście +(e)ście żyrowali	żyrowałyście +(e)ście żyrowały
3 os.	żyrował	żyrowała	żyrowało	żyrowali	żyrowały

bezosobnik: żyrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę żyrował będę żyrować	będę żyrowała będę żyrować	będę żyrowało będę żyrować	będziemy żyrowali będziemy żyrować	będziemy żyrowały będziemy żyrować
2 os.	będziesz żyrował będziesz żyrować	będziesz żyrowała będziesz żyrować	będziesz żyrowało będziesz żyrować	będziecie żyrowali będziecie żyrować	będziecie żyrowały będziecie żyrować
3 os.	będzie żyrował będzie żyrować	będzie żyrowała będzie żyrować	będzie żyrowało będzie żyrować	będą żyrowali będą żyrować	będą żyrowały będą żyrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		żyrujmy
2 os.	żyruj	żyrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żyrowałbym bym żyrował	żyrowałabym bym żyrowała	żyrowałobym bym żyrowało	żyrowalibyśmy byśmy żyrowali	żyrowałybyśmy byśmy żyrowały
2 os.	żyrowałbyś byś żyrował	żyrowałabyś byś żyrowała	żyrowałobyś byś żyrowało	żyrowalibyście byście żyrowali	żyrowałybyście byście żyrowały
3 os.	żyrowałby by żyrował	żyrowałaby by żyrowała	żyrowałoby by żyrowało	żyrowaliby by żyrowali	żyrowałyby by żyrowały

bezosobnik: żyrowano by

bezokolicznik: żyrować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

żyrując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

żyrowawszy

gerundium: żyrowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: żyrujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: żyrowany

+

żyrować

+

KOGO/CO

niem. girieren

z wł. girare