ukraść - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

pozbawić kogoś lub coś jakiejś wartości

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

odebrać
pozbawić

Połączenia

ukraść komuś dzieciństwo, młodość, najpiękniejsze lata; duszę, marzenia, nadzieję, szczęście

Cytaty

Na wybory nie chodzi. Uważa, że politycy ukradli mu Polskę i ukradli marzenia.

źródło: NKJP: Dziennik nieparlamentarny: Dziennik Polski, 2001-01-27

W Polsce żywe jest przekonanie, że Niemcy starali się zniszczyć naród fizycznie, natomiast Rosjanie próbowali ukraść Polakom duszę.

źródło: KJ PWN: Rozmowa z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim: Wprost, 2000-01-16

Nie chciałam myśleć o przyszłości. Lepiej było ukraść losowi tę chwilę szczęścia. Siedzieć razem z tym niezwykłym człowiekiem, słuchać jego opowieści.

źródło: NKJP: Danuta Błaszak: Karuzela ku słońcu, 2003

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	ukradnę	ukradniemy
2 os.	ukradniesz	ukradniecie
3 os.	ukradnie	ukradną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukradłem +(e)m ukradł	ukradłam +(e)m ukradła	ukradłom +(e)m ukradło	ukradliśmy +(e)śmy ukradli	ukradłyśmy +(e)śmy ukradły
2 os.	ukradłeś +(e)ś ukradł	ukradłaś +(e)ś ukradła	ukradłoś +(e)ś ukradło	ukradliście +(e)ście ukradli	ukradłyście +(e)ście ukradły
3 os.	ukradł	ukradła	ukradło	ukradli	ukradły

bezosobnik: ukradziono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ukradnijmy
2 os.	ukradnij	ukradnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukradłbym bym ukradł	ukradłabym bym ukradła	ukradłobym bym ukradło	ukradlibyśmy byśmy ukradli	ukradłybyśmy byśmy ukradły
2 os.	ukradłbyś byś ukradł	ukradłabyś byś ukradła	ukradłobyś byś ukradło	ukradlibyście byście ukradli	ukradłybyście byście ukradły
3 os.	ukradłby by ukradł	ukradłaby by ukradła	ukradłoby by ukradło	ukradliby by ukradli	ukradłyby by ukradły

bezosobnik: ukradziono by

bezokolicznik: ukraść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ukradłszy

gerundium: ukradzenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	ukradzenie	ukradzenia
D.	ukradzenia	ukradzeń
C.	ukradzeniu	ukradzeniom
B.	ukradzenie	ukradzenia
N.	ukradzeniem	ukradzeniami
Ms.	ukradzeniu	ukradzeniach
W.	ukradzenie	ukradzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: ukradziony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	ukradziony	ukradziony	ukradziony	ukradzione	ukradziona
D.	ukradzionego	ukradzionego	ukradzionego	ukradzionego	ukradzionej
C.	ukradzionemu	ukradzionemu	ukradzionemu	ukradzionemu	ukradzionej
B.	ukradzionego	ukradzionego	ukradziony	ukradzione	ukradzioną
N.	ukradzionym	ukradzionym	ukradzionym	ukradzionym	ukradzioną
Ms.	ukradzionymi	ukradzionymi	ukradzionymi	ukradzionymi	ukradzionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	ukradzeni	ukradzeni	ukradzione	ukradzione
D.	ukradzionych	ukradzionych	ukradzionych	ukradzionych
C.	ukradzionym	ukradzionym	ukradzionym	ukradzionym
B.	ukradzionych	ukradzionych	ukradzionych	ukradzione
N.	ukradzionymi	ukradzionymi	ukradzionymi	ukradzionymi
Ms.	ukradzionych	ukradzionych	ukradzionych	ukradzionych

odpowiednik aspektowy: kraść

Składnia

+

ukraść

+

KOMU/CZEMU + CO

Pochodzenie

Zob. kraść