interpretować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rozumieć w określony sposób sens lub znaczenie czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

interpretować fakty, minę, Pismo Święte, przepis, przepowiednie, czyjeś słowa, śmierć, tekst, tytuł, ustawę, wydarzenia, wyniki, wypowiedź, zachowanie, zapis, zarządzenie
interpretować błędnie, opacznie, trafnie; dwojako, jednoznacznie
analizować i interpretować; interpretować i komentować
interpretować coś jako bożą interwencję, jako deklarację, jako dowód winy, jako odmowę, jako prowokację, jako przejaw czegoś, jako przyzwolenie, jako zapowiedź czegoś, jako zdradę, jako zwycięstwo, jako sabotaż; jako niezgodne z czymś

	Choć nie jest to hagiografia, w wielu miejscach można odnieść wrażenie, że autor interpretuje fakty w sposób bardziej przychylny dyktatorowi niż inni historycy. źródło: NKJP: Miłosz Cybowski: Ten okrutny XX wiek. Dobry wujaszek Joe, Esensja, 2009-09-08
	Film pozbawiony dialogów, pełen jest symboliki, której nie sposób jednoznacznie interpretować. źródło: NKJP: Emilia Sękowska: Wielkie odkurzanie kina: Skandalista Pasolini, Esensja, 2009-11-08
	[...] autor nie stara się niczego interpretować: on w chłodny sposób relacjonuje fakty, a resztę pozostawia wrażliwości czytelnika. Każdy opis to tak naprawdę zapis - pozbawiona emocji transmisja. źródło: NKJP: Paweł Sasko: Abra makabra, Esensja, 2008, nr 8
	Śmierć Hansa Adolfa w 1943 roku w Madrycie [...] interpretowana była jako polityczne zabójstwo. źródło: NKJP: Maciej Kozłowski: Sprawa premiera Leona Kozłowskiego: zdrajca czy ofiara, 2005
	[...] ujemnie ocenia każde moje słowo i czyn, interpretuje je jako wymierzone przeciwko sobie i przypisuje mi jak najgorsze intencje. źródło: NKJP: Hanna Samson: Miłość reaktywacja, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	interpretowałem +(e)m interpretował	interpretowałam +(e)m interpretowała	interpretowałom +(e)m interpretowało	interpretowaliśmy +(e)śmy interpretowali	interpretowałyśmy +(e)śmy interpretowały
2 os.	interpretowałeś +(e)ś interpretował	interpretowałaś +(e)ś interpretowała	interpretowałoś +(e)ś interpretowało	interpretowaliście +(e)ście interpretowali	interpretowałyście +(e)ście interpretowały
3 os.	interpretował	interpretowała	interpretowało	interpretowali	interpretowały

bezosobnik: interpretowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę interpretował będę interpretować	będę interpretowała będę interpretować	będę interpretowało będę interpretować	będziemy interpretowali będziemy interpretować	będziemy interpretowały będziemy interpretować
2 os.	będziesz interpretował będziesz interpretować	będziesz interpretowała będziesz interpretować	będziesz interpretowało będziesz interpretować	będziecie interpretowali będziecie interpretować	będziecie interpretowały będziecie interpretować
3 os.	będzie interpretował będzie interpretować	będzie interpretowała będzie interpretować	będzie interpretowało będzie interpretować	będą interpretowali będą interpretować	będą interpretowały będą interpretować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		interpretujmy
2 os.	interpretuj	interpretujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	interpretowałbym bym interpretował	interpretowałabym bym interpretowała	interpretowałobym bym interpretowało	interpretowalibyśmy byśmy interpretowali	interpretowałybyśmy byśmy interpretowały
2 os.	interpretowałbyś byś interpretował	interpretowałabyś byś interpretowała	interpretowałobyś byś interpretowało	interpretowalibyście byście interpretowali	interpretowałybyście byście interpretowały
3 os.	interpretowałby by interpretował	interpretowałaby by interpretowała	interpretowałoby by interpretowało	interpretowaliby by interpretowali	interpretowałyby by interpretowały

bezosobnik: interpretowano by

bezokolicznik: interpretować

imiesłów przysłówkowy współczesny: interpretując

gerundium: interpretowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: interpretujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: interpretowany

odpowiednik aspektowy: zinterpretować

Rz_osobowy

+

interpretować

+

CO + (JAK)

łac. interpretāre, interpretārī 'wyjaśniać, tlumaczyć'