-
1.
spowodować, że osoba wyrobiła lub zwierzę wyrobiło w sobie jakiś nawyk lub przyzwyczajenie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- przyuczyć dziecko, kota, psa
- przyuczyć do czystości, do porządku
-
Uważał, że kleryka trzeba przyuczyć do bezustannej ofiary, a więc surowości życia.
źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: O bogatym młodzieńcu, który nie odszedł zasmucony, 2007
Dowiadując się, jak przyuczyć kurę do skutecznego dziobania, czuli wilgoć pod powiekami.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
Przypomniał sobie bowiem, że psy były przyuczone zatrzymywać się przy bramie wiodącej do obozu.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1950
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. przyuczę
przyuczymy
2 os. przyuczysz
przyuczycie
3 os. przyuczy
przyuczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. przyuczyłem
+(e)m przyuczył
przyuczyłam
+(e)m przyuczyła
przyuczyłom
+(e)m przyuczyło
przyuczyliśmy
+(e)śmy przyuczyli
przyuczyłyśmy
+(e)śmy przyuczyły
2 os. przyuczyłeś
+(e)ś przyuczył
przyuczyłaś
+(e)ś przyuczyła
przyuczyłoś
+(e)ś przyuczyło
przyuczyliście
+(e)ście przyuczyli
przyuczyłyście
+(e)ście przyuczyły
3 os. przyuczył
przyuczyła
przyuczyło
przyuczyli
przyuczyły
bezosobnik: przyuczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. przyuczmy
2 os. przyucz
przyuczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. przyuczyłbym
bym przyuczył
przyuczyłabym
bym przyuczyła
przyuczyłobym
bym przyuczyło
przyuczylibyśmy
byśmy przyuczyli
przyuczyłybyśmy
byśmy przyuczyły
2 os. przyuczyłbyś
byś przyuczył
przyuczyłabyś
byś przyuczyła
przyuczyłobyś
byś przyuczyło
przyuczylibyście
byście przyuczyli
przyuczyłybyście
byście przyuczyły
3 os. przyuczyłby
by przyuczył
przyuczyłaby
by przyuczyła
przyuczyłoby
by przyuczyło
przyuczyliby
by przyuczyli
przyuczyłyby
by przyuczyły
bezosobnik: przyuczono by
bezokolicznik: przyuczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyuczywszy
gerundium: przyuczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przyuczenie
przyuczenia
D. przyuczenia
przyuczeń
C. przyuczeniu
przyuczeniom
B. przyuczenie
przyuczenia
N. przyuczeniem
przyuczeniami
Ms. przyuczeniu
przyuczeniach
W. przyuczenie
przyuczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: przyuczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. przyuczony
przyuczony
przyuczony
przyuczone
przyuczona
D. przyuczonego
przyuczonego
przyuczonego
przyuczonego
przyuczonej
C. przyuczonemu
przyuczonemu
przyuczonemu
przyuczonemu
przyuczonej
B. przyuczonego
przyuczonego
przyuczony
przyuczone
przyuczoną
N. przyuczonym
przyuczonym
przyuczonym
przyuczonym
przyuczoną
Ms. przyuczonym
przyuczonym
przyuczonym
przyuczonym
przyuczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. przyuczeni
przyuczeni
przyuczone
przyuczone
D. przyuczonych
przyuczonych
przyuczonych
przyuczonych
C. przyuczonym
przyuczonym
przyuczonym
przyuczonym
B. przyuczonych
przyuczonych
przyuczonych
przyuczone
N. przyuczonymi
przyuczonymi
przyuczonymi
przyuczonymi
Ms. przyuczonych
przyuczonych
przyuczonych
przyuczonych
odpowiednik aspektowy: przyuczać
-
+ przyuczyć + KOGO/CO + do CZEGO+ przyuczyć + KOGO/CO + BEZOKOLICZNIK -
Zob. uczyć