zbabieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. będąc kobietą, zaniedbać się i wyglądać na starszą lub zachowywać się tak, jak powszechnie sądzi się, że zachowują się starsze kobiety

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

wygląd

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

płeć

	Zaprzęgają mu konia, Micheau pomyka do Papessus, do swoich chrzestnych, do mamki, która zdążyła zbabieć, to już nie ta młoda, mleczna dziewoja, rysy jej zgrubiały, zmęczone oczy udają mądrość życiową [...]. źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009
	[...] najcięższe zarzuty, jakie można wytoczyć polskiej prasie kobiecej, to [...] społeczne przyzwolenie, aby kobiety po pięćdziesiątce zbrzydły, roztyły się, zbabiały [...]. źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Ich Styl, Polityka nr 2605, 2007
	Wydawało się, że samotna matka z dzieckiem postrzegana jest jako osoba przegrana, a tu nic z tych rzeczy. Dla niektórych [facetów] to nawet lepsze wyjście, bo nie muszą się martwić, że po urodzeniu dziecka kobieta się zmieni, zbabieje, straci fantazję [...]. źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Cyberkury na grzędzie, Polityka nr 2445, 2004
	Jeśli powszednie niepowodzenia urastają do rangi dramatów, gdy łapiesz się na tym, że coraz częściej myślisz o kłopotach, a coraz rzadziej o tym, co cię cieszy, to, prawdopodobnie, wpadłaś w skłonność do wyolbrzymiania trosk. Mówiąc po prostu - zbabiałaś. źródło: NKJP: (IMA): Od redakcji, Pani nr 5, 1993

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbabiałem +(e)m zbabiał	zbabiałam +(e)m zbabiała	zbabiałom +(e)m zbabiało	zbabieliśmy +(e)śmy zbabieli	zbabiałyśmy +(e)śmy zbabiały
2 os.	zbabiałeś +(e)ś zbabiał	zbabiałaś +(e)ś zbabiała	zbabiałoś +(e)ś zbabiało	zbabieliście +(e)ście zbabieli	zbabiałyście +(e)ście zbabiały
3 os.	zbabiał	zbabiała	zbabiało	zbabieli	zbabiały

bezosobnik: zbabiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zbabiejmy
2 os.	zbabiej	zbabiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbabiałbym bym zbabiał	zbabiałabym bym zbabiała	zbabiałobym bym zbabiało	zbabielibyśmy byśmy zbabieli	zbabiałybyśmy byśmy zbabiały
2 os.	zbabiałbyś byś zbabiał	zbabiałabyś byś zbabiała	zbabiałobyś byś zbabiało	zbabielibyście byście zbabieli	zbabiałybyście byście zbabiały
3 os.	zbabiałby by zbabiał	zbabiałaby by zbabiała	zbabiałoby by zbabiało	zbabieliby by zbabieli	zbabiałyby by zbabiały

bezosobnik: zbabiano by

bezokolicznik: zbabieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zbabiawszy

gerundium: zbabienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: babieć