miejscowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, którego usytuowanie albo zasięg działania obejmuje tylko daną miejscowość i jej najbliższą okolicę

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Przynależność i podział terytorialny

typy terytoriów, podział administracyjny

miejscowy bar, cmentarz, kościół, sklep, teatr, uniwersytet; dziennik; język; miejscowe liceum, muzeum; miejscowe gazety; obyczaje, zwyczaje; czas miejscowy; połączenie miejscowe

	Oto co pisze o sobie: - Mam 53 lata, jestem nauczycielem miejscowego liceum, ukończyłem AWF w Warszawie. źródło: NKJP: Jerzy Nowicki: Kolejny kandydat na burmistrza Siemiatycz, Głos Siemiatycz, 2010-02-06
	W Archangielsku nie znała nikogo. Nie miała pieniędzy, nie władała miejscowym językiem. źródło: NKJP: Mirosław Bukowski, Katarzyna Żelazek: Radość Branki, Gazeta Brodnicka, 1999-03-25
	Zgodnie z prawem to właśnie samorząd województwa musi finansować miejscowe połączenia. Przewoźnikiem jednak nie musi być PKP. źródło: NKJP: M. Led: Kujawy bez PKP?, Polityka, 2007-06-02
	Dowiadujemy się od Tatiany, że należy przestawić zegarki o godzinę do przodu, aby mieć aktualny czas miejscowy. źródło: NKJP: Marcin Frąckowiak: Moje spotkanie z Syberią, Czas Ostrzeszowski, 2003
	Sahm obiecał, że zrobi, co będzie w jego mocy, i rzeczywiście po artykule w miejscowym dzienniku „Danziger Zeitung” odbyła się już tylko jedna, ale przyjazna demonstracja pod naszym adresem. źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Wolne miasto, 2002

część mowy: przymiotnik

Stopień równy