immanentny
-
książk. nieodłącznie związany z kimś lub czymś, będąc częścią danego bytu lub wynikając z jego natury
-
[immanentny] lub [imanentny]
-
ATEMATYCZNY
-
- immanentny aspekt, element, konflikt, składnik; Bóg, byt immanentny; immanentna cecha, część, potrzeba, rzeczywistość, sprawiedliwość, sprzeczność, właściwość; poetyka, wartość immanentna; immanentne prawo, ryzyko, zło; immanentne ograniczenia
- immanentny i obecny, immanentny i transcendentny, immanentny i wewnętrzny
-
Chcę jednak podkreślić fakt, że intencja człowieka faktycznie zawsze pozostanie mu immanentna.
źródło: Kamil Wieczorek: Zagadnienie języka i sensowności tekstów filozoficznych, 2017 (sbc.org.pl)
Soteryczna wartość śmierci nadbudowuje się nad naturalnymi dynamizmami, immanentnymi każdemu umieraniu człowieka.
źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei : wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975
Wieloznaczność jest przecież immanentna w języku i nie zakłóca jego funkcjonowania.
źródło: Internet: sjp.pwn.pl/poradnia
Myślę, że przybliża także krakowianom istotę niełatwych problemów HTS i Nowej Huty, które - czy to się komuś podoba, czy nie - stały się immanentną częścią Krakowa.
źródło: NKJP: Mieczysław Gil: Co nas czeka?, Gazeta Krakowska, 2003-12-30
Immanentną cechą przyszłości jest nieprzewidywalność.
źródło: NKJP: Gdy prognozy biorą w łeb, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2009-03-10
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. immanentny
immanentny
immanentny
immanentne
immanentna
D. immanentnego
immanentnego
immanentnego
immanentnego
immanentnej
C. immanentnemu
immanentnemu
immanentnemu
immanentnemu
immanentnej
B. immanentnego
immanentnego
immanentny
immanentne
immanentną
N. immanentnym
immanentnym
immanentnym
immanentnym
immanentną
Ms. immanentnym
immanentnym
immanentnym
immanentnym
immanentnej
W. immanentny
immanentny
immanentny
immanentne
immanentna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. immanentni
immanentni
immanentne
immanentne
D. immanentnych
immanentnych
immanentnych
immanentnych
C. immanentnym
immanentnym
immanentnym
immanentnym
B. immanentnych
immanentnych
immanentnych
immanentne
N. immanentnymi
immanentnymi
immanentnymi
immanentnymi
Ms. immanentnych
immanentnych
immanentnych
immanentnych
W. immanentni
immanentni
immanentne
immanentne
-
+ immanentny + (KOMU/CZEMU)szyk: neutralny -
ang. immanent
fr. immanent
niem. immanent
z łac. immanens; dop. immanentis 'imiesłów od immanēre - pozostawać na miejscu; zamieszkiwać'