Jak korzystać ze słownika?

przywłaszczyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. pomysł

  • Definicja

    2.

    książk.  przedstawić czyjś pomysł lub czyjąś pracę jako własne
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  ukraść
  • Cytaty

    Ile razy przywłaszczyłem sobie cudze prace, ponieważ to ograniczało mój własny wysiłek?

    źródło: NKJP: Grzegorz Delmanowicz: Internet a życie rodzinne, Wychowawca nr 201, 2009-09

    Art. 115 kodeksu karnego mówi natomiast, że kto przywłaszczył sobie autorstwo lub wprowadził w błąd co do autorstwa cudzego utworu, podlega karze pozbawienia wolności do lat dwóch.

    źródło: NKJP: Wiedza na sprzedaż, Dziennik Polski, 2000-12-27

    Aleksandra Hankus, pracownik naukowy Politechniki Krakowskiej, wniosła do Rady Wydziału w roku 1964 oskarżenie przeciwko Tiborowi Petrysowi, który przywłaszczył sobie pracę zespołu jako własną habilitację.

    źródło: NKJP: Krystyna Jagiełło: Dziedzice bezprawnej wolności, 2007

    Przestępstwa przeciwko prawu autorskiemu będą podlegały karom nawet do pięciu lat więzienia. Z oskarżenia prywatnego ścigane będzie przywłaszczenie autorstwa, bezprawne rozpowszechnianie lub powielanie cudzych utworów, pomoc w ich zbyciu lub ukrywaniu.

    źródło: NKJP: Magda Papuzińska: Prawo autora, Gazeta Wyborcza, 1994-01-08
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przywłaszczę
    		 przywłaszczymy
    2 os. przywłaszczysz
    		 przywłaszczycie
    3 os. przywłaszczy
    		 przywłaszczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przywłaszczyłem
    +(e)m przywłaszczył
    		 przywłaszczyłam
    +(e)m przywłaszczyła
    		 przywłaszczyłom
    +(e)m przywłaszczyło
    		 przywłaszczyliśmy
    +(e)śmy przywłaszczyli
    		 przywłaszczyłyśmy
    +(e)śmy przywłaszczyły
    2 os. przywłaszczyłeś
    +(e)ś przywłaszczył
    		 przywłaszczyłaś
    +(e)ś przywłaszczyła
    		 przywłaszczyłoś
    +(e)ś przywłaszczyło
    		 przywłaszczyliście
    +(e)ście przywłaszczyli
    		 przywłaszczyłyście
    +(e)ście przywłaszczyły
    3 os. przywłaszczył
    		 przywłaszczyła
    		 przywłaszczyło
    		 przywłaszczyli
    		 przywłaszczyły

    bezosobnik: przywłaszczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przywłaszczmy
    2 os. przywłaszcz
    		 przywłaszczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przywłaszczyłbym
    bym przywłaszczył
    		 przywłaszczyłabym
    bym przywłaszczyła
    		 przywłaszczyłobym
    bym przywłaszczyło
    		 przywłaszczylibyśmy
    byśmy przywłaszczyli
    		 przywłaszczyłybyśmy
    byśmy przywłaszczyły
    2 os. przywłaszczyłbyś
    byś przywłaszczył
    		 przywłaszczyłabyś
    byś przywłaszczyła
    		 przywłaszczyłobyś
    byś przywłaszczyło
    		 przywłaszczylibyście
    byście przywłaszczyli
    		 przywłaszczyłybyście
    byście przywłaszczyły
    3 os. przywłaszczyłby
    by przywłaszczył
    		 przywłaszczyłaby
    by przywłaszczyła
    		 przywłaszczyłoby
    by przywłaszczyło
    		 przywłaszczyliby
    by przywłaszczyli
    		 przywłaszczyłyby
    by przywłaszczyły

    bezosobnik: przywłaszczono by

    bezokolicznik: przywłaszczyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: przywłaszczywszy

    gerundium: przywłaszczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: przywłaszczony

    odpowiednik aspektowy: przywłaszczać

  • Składnia
    bez ograniczeń + przywłaszczyć +
    CO
  • Pochodzenie

    Czasownik w związku etymologicznym z włość; wyglądający na podstawę dawny polski czasownik właszczyć 'przywłaszczać' jest poświadczony dopiero w XVII wieku (dużo później niż przywłaszczyć); czasownik ma postać zapożyczenia z języka czeskiego (-ła- zamiast polskiego -ło-), ale nie ma pierwowzoru czeskiego, jest zatem pseudobohemizmem (Bor); zob. włość, właściciel