banalizować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. przestawać się wyróżniać jakimiś szczególnymi cechami, stając się przez to nieinteresującym dla kogoś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

[...] ukazał dramat dekadenta, którego gesty tracą znaczenie, banalizują się. Paradoks współczesnego outsidera polega na tym, że stał się postacią pospolitą.

źródło: NKJP: Tadeusz Sobolewski: Parodia outsidera, Gazeta Wyborcza, 1995-02-28

Tak jak profilaktyka zostaje przetworzona na wybrany przez jednostkę styl życia, tak maska staje się elementem codziennego stroju. Nie oznacza to, że ryzyko w doświadczeniu jednostek banalizuje się. Powszechność ryzyka [...] sprawia jednak, że ryzyko i środki jego kontroli stają się jeszcze jednym z podlegających stylizacji obiektów.

źródło: NKJP: Małgorzata Jacyno: Kultura indywidualizmu, 2007

Nie, nie chcę powiedzieć, że dzisiejsza poezja zbuntowała się przeciw swej odwiecznej naturze, którą było zawsze objawianie tego, co nieoczywiste. Chodzi mi raczej o to, że im więcej nieprzewidywalności, tym bardziej każdy nowy jej przejaw wydaje się przewidywalny; i pośród tego szybko banalizującego się szaleństwa właśnie normalność może się stać objawieniem.

źródło: NKJP: Stanisław Barańczak: Poezja i duch uogólnienia, 1996

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	banalizuję się	banalizujemy się
2 os.	banalizujesz się	banalizujecie się
3 os.	banalizuje się	banalizują się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	banalizowałem się +(e)m się banalizował	banalizowałam się +(e)m się banalizowała	banalizowałom się +(e)m się banalizowało	banalizowaliśmy się +(e)śmy się banalizowali	banalizowałyśmy się +(e)śmy się banalizowały
2 os.	banalizowałeś się +(e)ś się banalizował	banalizowałaś się +(e)ś się banalizowała	banalizowałoś się +(e)ś się banalizowało	banalizowaliście się +(e)ście się banalizowali	banalizowałyście się +(e)ście się banalizowały
3 os.	banalizował się	banalizowała się	banalizowało się	banalizowali się	banalizowały się

bezosobnik: banalizowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się banalizował będę się banalizować	będę się banalizowała będę się banalizować	będę się banalizowało będę się banalizować	będziemy się banalizowali będziemy się banalizować	będziemy się banalizowały będziemy się banalizować
2 os.	będziesz się banalizował będziesz się banalizować	będziesz się banalizowała będziesz się banalizować	będziesz się banalizowało będziesz się banalizować	będziecie się banalizowali będziecie się banalizować	będziecie się banalizowały będziecie się banalizować
3 os.	będzie się banalizował będzie się banalizować	będzie się banalizowała będzie się banalizować	będzie się banalizowało będzie się banalizować	będą się banalizowali będą się banalizować	będą się banalizowały będą się banalizować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		banalizujmy się
2 os.	banalizuj się	banalizujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	banalizowałbym się bym się banalizował	banalizowałabym się bym się banalizowała	banalizowałobym się bym się banalizowało	banalizowalibyśmy się byśmy się banalizowali	banalizowałybyśmy się byśmy się banalizowały
2 os.	banalizowałbyś się byś się banalizował	banalizowałabyś się byś się banalizowała	banalizowałobyś się byś się banalizowało	banalizowalibyście się byście się banalizowali	banalizowałybyście się byście się banalizowały
3 os.	banalizowałby się by się banalizował	banalizowałaby się by się banalizowała	banalizowałoby się by się banalizowało	banalizowaliby się by się banalizowali	banalizowałyby się by się banalizowały

bezosobnik: banalizowano by się

bezokolicznik: banalizować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: banalizując się

gerundium: banalizowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	banalizowanie się	banalizowania się
D.	banalizowania się	banalizowań się
C.	banalizowaniu się	banalizowaniom się
B.	banalizowanie się	banalizowania się
N.	banalizowaniem się	banalizowaniami się
Ms.	banalizowaniu się	banalizowaniach się
W.	banalizowanie się	banalizowania się

imiesłów przymiotnikowy czynny: banalizujący się

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	banalizujący się	banalizujący się	banalizujący się	banalizujące się	banalizująca się
D.	banalizującego się	banalizującego się	banalizującego się	banalizującego się	banalizującej się
C.	banalizującemu się	banalizującemu się	banalizującemu się	banalizującemu się	banalizującej się
B.	banalizującego się	banalizującego się	banalizujący się	banalizujące się	banalizującą się
N.	banalizującym się	banalizującym się	banalizującym się	banalizującym się	banalizującą się
Ms.	banalizującym się	banalizującym się	banalizującym się	banalizującym się	banalizującej się

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	banalizujący się	banalizujący się	banalizujące się	banalizujące się
D.	banalizujących się	banalizujących się	banalizujących się	banalizujących się
C.	banalizującym się	banalizującym się	banalizującym się	banalizującym się
B.	banalizujących się	banalizujących się	banalizujących się	banalizujące się
N.	banalizującymi się	banalizującymi się	banalizującymi się	banalizującymi się
Ms.	banalizujących się	banalizujących się	banalizujących się	banalizujących się

odpowiednik aspektowy: zbanalizować się

Pochodzenie

Od: banalizować