haratnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. używane jako ekspresywny zastępnik różnych czasowników

ATEMATYCZNY

Czołgi nadjechały na mostek na Białce. Cztery my stłukli, a piąty, jak się odwrócił, jak haratnął po nas!

źródło: NKJP: Pięć minut, a potem całe życie, Dziennik Polski, 2000-08-05

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	haratnąłem +(e)m haratnął	haratnęłam +(e)m haratnęła	haratnęłom +(e)m haratnęło	haratnęliśmy +(e)śmy haratnęli	haratnęłyśmy +(e)śmy haratnęły
2 os.	haratnąłeś +(e)ś haratnął	haratnęłaś +(e)ś haratnęła	haratnęłoś +(e)ś haratnęło	haratnęliście +(e)ście haratnęli	haratnęłyście +(e)ście haratnęły
3 os.	haratnął	haratnęła	haratnęło	haratnęli	haratnęły

bezosobnik: haratnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		haratnijmy
2 os.	haratnij	haratnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	haratnąłbym bym haratnął	haratnęłabym bym haratnęła	haratnęłobym bym haratnęło	haratnęlibyśmy byśmy haratnęli	haratnęłybyśmy byśmy haratnęły
2 os.	haratnąłbyś byś haratnął	haratnęłabyś byś haratnęła	haratnęłobyś byś haratnęło	haratnęlibyście byście haratnęli	haratnęłybyście byście haratnęły
3 os.	haratnąłby by haratnął	haratnęłaby by haratnęła	haratnęłoby by haratnęło	haratnęliby by haratnęli	haratnęłyby by haratnęły

bezosobnik: haratnięto by

bezokolicznik: haratnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: haratnąwszy

gerundium: haratnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: haratać