-
2.
daw. osoba wysłana przez kogoś w celu wykonania określonego zadania -
Współcześnie używane wyłącznie w odniesieniach związanych z religią.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- orędownik boży
- orędownik Boga, Chrystusa
-
Święci są orędownikami Boga, a więc nie czcimy konkretnej osoby, na której doskonałość duchową są dowody, a jedynie poprzez nią oddajemy cześć Bogu.
źródło: NKJP: Rozmowa z abp. Stanisławem Gądeckim, Gazeta Poznańska, 2005-04-07
Prorok jest zatem rzecznikiem, który mówi w imieniu Boga, jest orędownikiem Bożym.
źródło: Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 2.2015 (stowarzyszeniefidesetratio.pl)
Na progu rodowego zamku stał Ignacy Loyola – żołnierz i orędownik Chrystusa – ze słowami na ustach: „Cóż mam czynić, Panie?” [...]
źródło: Internet: rodzinakatolicka.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. orędownik
orędownicy
ndepr orędowniki
depr D. orędownika
orędowników
C. orędownikowi
orędownikom
B. orędownika
orędowników
N. orędownikiem
orędownikami
Ms. orędowniku
orędownikach
W. orędowniku
orędownicy
ndepr orędowniki
depr -
+ orędownik + KOGO+ orędownik + CZYJ -