przeistoczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. przekształcić się w sposób gruntowny

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

hiperonimy:

przekształcić się
przeobrazić się
przerodzić się

	Coś jednak się zmieniło. Zagubiona, bezradna dziewczynka z oczami pełnymi lęku i smutku przeistoczyła się w dojrzałą kobietę. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
	I oto ja, pacjent krnąbrny, uparty i trudny, przeistoczyłem się w pacjenta zdyscyplinowanego, który nie buntuje się, nie wzdraga [...]. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
	Był człowiekiem bardzo ambitnym, dlatego pod koniec lat 60. postanowił z robotnika przeistoczyć się w inteligenta. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: East Side Story: Dokąd tak pędzisz, Kozacze?, Esensja, 2009-05-11
	Zbrojna rebelia wybuchła początkowo jako popierana przez część temerskiej i kovirskiej szlachty walka legalnej pierworodnej o należny jej tron, ale wkrótce przeistoczyła się w wojnę chłopską o ogromnym zasięgu. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Potem, nagle, ból przeistoczył się w siłę. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeistoczyłem się +(e)m się przeistoczył	przeistoczyłam się +(e)m się przeistoczyła	przeistoczyłom się +(e)m się przeistoczyło	przeistoczyliśmy się +(e)śmy się przeistoczyli	przeistoczyłyśmy się +(e)śmy się przeistoczyły
2 os.	przeistoczyłeś się +(e)ś się przeistoczył	przeistoczyłaś się +(e)ś się przeistoczyła	przeistoczyłoś się +(e)ś się przeistoczyło	przeistoczyliście się +(e)ście się przeistoczyli	przeistoczyłyście się +(e)ście się przeistoczyły
3 os.	przeistoczył się	przeistoczyła się	przeistoczyło się	przeistoczyli się	przeistoczyły się

bezosobnik: przeistoczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przeistoczmy się
2 os.	przeistocz się	przeistoczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeistoczyłbym się bym się przeistoczył	przeistoczyłabym się bym się przeistoczyła	przeistoczyłobym się bym się przeistoczyło	przeistoczylibyśmy się byśmy się przeistoczyli	przeistoczyłybyśmy się byśmy się przeistoczyły
2 os.	przeistoczyłbyś się byś się przeistoczył	przeistoczyłabyś się byś się przeistoczyła	przeistoczyłobyś się byś się przeistoczyło	przeistoczylibyście się byście się przeistoczyli	przeistoczyłybyście się byście się przeistoczyły
3 os.	przeistoczyłby się by się przeistoczył	przeistoczyłaby się by się przeistoczyła	przeistoczyłoby się by się przeistoczyło	przeistoczyliby się by się przeistoczyli	przeistoczyłyby się by się przeistoczyły

bezosobnik: przeistoczono by się

bezokolicznik: przeistoczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przeistoczywszy się

gerundium: przeistoczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przeistaczać się

+

przeistoczyć się

+

(z KOGO/CZEGO) + w KOGO/CO

Zob. istota