nadarzać

  • daw.  powodować, że jakaś sytuacja występuje w czyimś życiu
  • ATEMATYCZNY

  • Jeżeli weźmiemy człowieka „pozbawionego wyobraźni”, tj. posiadającego te cechę w mniejszym stopniu niż przeciętny, to dostrzegamy, że asocjacje przebiegają u niego wzdłuż tych samych ciągle schematów, zamiast indywidualizować się, przystosowywać do bogactw sytuacji, jakie życie nadarza.”

    źródło: Agnieszka Podkowska: Osobowość nauczyciela, 2013 (profesor.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. nadarzam
    nadarzamy
    2 os. nadarzasz
    nadarzacie
    3 os. nadarza
    nadarzają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. nadarzałem
    +(e)m nadarzał
    nadarzałam
    +(e)m nadarzała
    nadarzałom
    +(e)m nadarzało
    nadarzaliśmy
    +(e)śmy nadarzali
    nadarzałyśmy
    +(e)śmy nadarzały
    2 os. nadarzałeś
    +(e)ś nadarzał
    nadarzałaś
    +(e)ś nadarzała
    nadarzałoś
    +(e)ś nadarzało
    nadarzaliście
    +(e)ście nadarzali
    nadarzałyście
    +(e)ście nadarzały
    3 os. nadarzał
    nadarzała
    nadarzało
    nadarzali
    nadarzały

    bezosobnik: nadarzano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę nadarzał
    będę nadarzać
    będę nadarzała
    będę nadarzać
    będę nadarzało
    będę nadarzać
    będziemy nadarzali
    będziemy nadarzać
    będziemy nadarzały
    będziemy nadarzać
    2 os. będziesz nadarzał
    będziesz nadarzać
    będziesz nadarzała
    będziesz nadarzać
    będziesz nadarzało
    będziesz nadarzać
    będziecie nadarzali
    będziecie nadarzać
    będziecie nadarzały
    będziecie nadarzać
    3 os. będzie nadarzał
    będzie nadarzać
    będzie nadarzała
    będzie nadarzać
    będzie nadarzało
    będzie nadarzać
    będą nadarzali
    będą nadarzać
    będą nadarzały
    będą nadarzać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. nadarzajmy
    2 os. nadarzaj
    nadarzajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. nadarzałbym
    bym nadarzał
    nadarzałabym
    bym nadarzała
    nadarzałobym
    bym nadarzało
    nadarzalibyśmy
    byśmy nadarzali
    nadarzałybyśmy
    byśmy nadarzały
    2 os. nadarzałbyś
    byś nadarzał
    nadarzałabyś
    byś nadarzała
    nadarzałobyś
    byś nadarzało
    nadarzalibyście
    byście nadarzali
    nadarzałybyście
    byście nadarzały
    3 os. nadarzałby
    by nadarzał
    nadarzałaby
    by nadarzała
    nadarzałoby
    by nadarzało
    nadarzaliby
    by nadarzali
    nadarzałyby
    by nadarzały

    bezosobnik: nadarzano by

    bezokolicznik: nadarzać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: nadarzając

    gerundium: nadarzanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: nadarzający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: nadarzany

  • bez ograniczeń + nadarzać +
    CO
  • Zob. darzyć

CHRONOLOGIZACJA:
1564, Mącz
Za SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 21.12.2018