rozlatany - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, który pod wpływem jakichś uczuć lub czynników zewnętrznych porusza się nerwowo

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

rozbiegany

	Oblizał zeschłe pasemko warg. Złożył na kolanach rozlatane ręce. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961
	Ja dziadówka? I kobieta wyjmuje z pudełka stare fotografie, grzebie rozlatanymi palcami. Proszę, to mój ojciec. W wiklinowym fotelu siedzi starszy pan, wąsaty, w solidnym garniturze, z okazałym krawatem. Więc czy ja mogę być dziadówką? źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Busz po polsku, 2007
	Naokoło widziałem spocone twarze, rozlatane spojrzenia, widziałem noże i lufy. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Wojna futbolowa, 2005
	- Ja mam już wszystko w domu - odpowiedziała z wyższością; była poważna, blada, ale jej rozlatane po wszystkich kątach oczy, żeby niczego nie uronić, żeby widzieć jak najwięcej, te jej oczy pełne były niepokoju [...]. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980

część mowy: przymiotnik

Stopień równy