-
wskazuje na to, że to, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym, dzieje się bez względu na to, której osoby (kogo) dotyczy to, o czym mowa w zdaniu podrzędnym
-
„Szukajcie bliżej, bo ktokolwiek ją zabił, zabił ją w gniewie i nienawiści, a ta przynależy bliskim” - powiedział.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
Zatrzymamy ich, ktokolwiek to jedzie.
źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
Z kimkolwiek mówię, kto ma jakie takie rozeznanie w naukach ścisłych czy technicznych, ów tłumaczy mi od razu, jaka to, powiększająca się, niestety, odległość dzieli nas od omijającego nas coraz większym zakolem końca XX wieku.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998
Istniał także zwyczaj, że jeżeli komukolwiek z naszych pracowników rodził się szósty syn, prosili oni kogoś z naszej rodziny na chrzestnego ojca.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1997
Kogokolwiek pytam, nikt nic nie wie.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
-
część mowy: relator
-
_: : Zd.Nadrz., ktokolwiek _: Zd.Podrz. korelat: fakultatywny: ten szyk: obligatoryjna antepozycja względem Zd.Podrz., zmienny względem Zd.Nadrz. -
Zob. ktokolwiek I
-
Uznawane za niepoprawne: kto by nie