niepocieszony - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. taki, któremu nic nie przynosi ulgi w smutku lub w zmartwieniu

Używane w zwrocie ktoś jest niepocieszony w sytuacji, gdy chcemy wyrazić, że jest nam przykro z danego powodu.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Byłam bardzo niepocieszona po trzeciej partii, bo ten mecz można było wygrać 3:0. źródło: NKJP: HEROS: Siatkówka. Wisła – Legionovia 1:3 Zniszczyły zagrywką, Mazowieckie To i Owo, 2005-12-11
	Zespół rozwiązał się, a Page był niepocieszony po stracie drogiego przyjaciela. Przez długi czas nie chciał dotykać gitary. źródło: Internet: pl.laurenzuniga.com
	Aspirant [...] zmarł nagle w sobotę o godzinie 23.20. Prawdopodobnie nie wytrzymało serce. Miał tylko 38 lat. Pozostawił niepocieszone w żalu dzieci [...]. źródło: NKJP: (ik): Odszedł zbyt wcześnie, Gazeta Krakowska, 2006-08-01
	- Jestem niepocieszony, że do tej pory nie miałem okazji spotkać się z mieszkańcami - mówi komendant [...]. źródło: NKJP: Rozmawiał Krzysztof Dulny: Nocne koncepcje komendanta straży miejskiej, Gazeta Tczewska, 2008-01-15

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	niepocieszony	+	(w CZYM) + (po CZYM)
szyk: neutralny