jurny

Andrzej [...] to jurny chłop, który czas dzieli między pracą na roli a pieszczotami z żoną i okolicznymi pannami i mężatkami.

źródło: NKJP: Katarzyna Surmiak-Domańska: Niechciane dziecko, Gazeta Wyborcza, 1999-06-19

Podejrzewał, że w mrokach jego rodowodu wędrował strumyczek krwi cygańskiej, starzy chłopi powiadali, że nie ma lepszych kochanek niż Cyganka, może więc któryś jego jurny przodek postanowił to sprawdzić.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

Trzydziestolatek oskarżony o pobicie teściowej najwyraźniej chciał być szczery wobec wysokiego sądu. Tłumaczył, że jest z natury jurny, lecz żona choć ponętna, ale niechętna i nieskora do częstego swawolenia.

źródło: NKJP: Stanisław Śmierciak: Jak nie żona czy teściowa, to…, Gazeta Krakowska, 2005-09-10

[...] Trąbicka zrzuciła pantofelki [...] i podkasała nieco wieczorową sukienkę, żeby pokazać, jak się tańczy transylwańskiego „hajduka” - i zatańczyła w fontannie, stawiając nogi niczym jurna góralka, wydymając policzki...

źródło: NKJP: Jacek Dobrowolski: 120 godzin, czyli upadek pewnego dżentelmena, 2006