jurny

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. młodość

  • 2.

    książk.  taki, który cechuje energiczność, a często również nieprzyzwoitość i zmysłowość
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    seksualność

    • jurna młodość
  • Rysio [...] odznaczał się nieprzeciętną urodą i jurną męskością, a że nie miał gdzie mieszkać w Warszawie, zapłonął uczuciem do mej byłej żony, gdy tylko ją poznał na schodach.

    źródło: NKJK: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

    W odróżnieniu od literatury wysokiej sarmatyzmu, która utrzymywała niesłychanie poważny ton, folklor był jurny i ludyczny, i w tym sensie, rzec by można, opozycyjny wobec kultury elitarnej.

    źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008

    Spotęgowana wiara w siebie, wiadomo, zawsze dobrze działała na jurną radość życia, a tym bardziej u ludzi tak niebywale oddanych zmysłowym rozrywkom.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969

    Dosadne sceny i jurny dowcip budują spektakle Teatru Wybrzeże [...].

    źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Gdańskie Dni Szekspirowskie, Gazeta Wyborcza, 1994-08-16

    [...] zatrzymywali się w dalekich górach i tam, na małej nieraz skale, w niedostępnym dla innych miejscu, dawali upust swojej energii i jurnej młodości.

    źródło: Wierchy. Rocznik poświęcony górom, 1981 (books.google.pl)

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. jurny
    jurny
    jurny
    jurne
    jurna
    D. jurnego
    jurnego
    jurnego
    jurnego
    jurnej
    C. jurnemu
    jurnemu
    jurnemu
    jurnemu
    jurnej
    B. jurnego
    jurnego
    jurny
    jurne
    jurną
    N. jurnym
    jurnym
    jurnym
    jurnym
    jurną
    Ms. jurnym
    jurnym
    jurnym
    jurnym
    jurnej
    W. jurny
    jurny
    jurny
    jurne
    jurna
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. jurni
    jurni
    jurne
    jurne
    D. jurnych
    jurnych
    jurnych
    jurnych
    C. jurnym
    jurnym
    jurnym
    jurnym
    B. jurnych
    jurnych
    jurnych
    jurne
    N. jurnymi
    jurnymi
    jurnymi
    jurnymi
    Ms. jurnych
    jurnych
    jurnych
    jurnych
    W. jurni
    jurni
    jurne
    jurne

    Stopień wyższy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. jurniejszy
    jurniejszy
    jurniejszy
    jurniejsze
    jurniejsza
    D. jurniejszego
    jurniejszego
    jurniejszego
    jurniejszego
    jurniejszej
    C. jurniejszemu
    jurniejszemu
    jurniejszemu
    jurniejszemu
    jurniejszej
    B. jurniejszego
    jurniejszego
    jurniejszy
    jurniejsze
    jurniejszą
    N. jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszą
    Ms. jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszej
    W. jurniejszy
    jurniejszy
    jurniejszy
    jurniejsze
    jurniejsza
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. jurniejsi
    jurniejsi
    jurniejsze
    jurniejsze
    D. jurniejszych
    jurniejszych
    jurniejszych
    jurniejszych
    C. jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszym
    jurniejszym
    B. jurniejszych
    jurniejszych
    jurniejszych
    jurniejsze
    N. jurniejszymi
    jurniejszymi
    jurniejszymi
    jurniejszymi
    Ms. jurniejszych
    jurniejszych
    jurniejszych
    jurniejszych
    W. jurniejsi
    jurniejsi
    jurniejsze
    jurniejsze
  • psł. *juriti 'szaleć, pędzić, gnać'

    Przymiotnik utworzony przyrostkiem -ny od polskiego dawnego czasownika jurzyć 'jątrzyć, pobudzać do gniewu, podburzać'.