-
2.
książk. taki, który cechuje energiczność, a często również nieprzyzwoitość i zmysłowość -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność -
- jurna młodość
-
Rysio [...] odznaczał się nieprzeciętną urodą i jurną męskością, a że nie miał gdzie mieszkać w Warszawie, zapłonął uczuciem do mej byłej żony, gdy tylko ją poznał na schodach.
źródło: NKJK: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
W odróżnieniu od literatury wysokiej sarmatyzmu, która utrzymywała niesłychanie poważny ton, folklor był jurny i ludyczny, i w tym sensie, rzec by można, opozycyjny wobec kultury elitarnej.
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
Spotęgowana wiara w siebie, wiadomo, zawsze dobrze działała na jurną radość życia, a tym bardziej u ludzi tak niebywale oddanych zmysłowym rozrywkom.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969
Dosadne sceny i jurny dowcip budują spektakle Teatru Wybrzeże [...].
źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Gdańskie Dni Szekspirowskie, Gazeta Wyborcza, 1994-08-16
[...] zatrzymywali się w dalekich górach i tam, na małej nieraz skale, w niedostępnym dla innych miejscu, dawali upust swojej energii i jurnej młodości.
źródło: Wierchy. Rocznik poświęcony górom, 1981 (books.google.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. jurny
jurny
jurny
jurne
jurna
D. jurnego
jurnego
jurnego
jurnego
jurnej
C. jurnemu
jurnemu
jurnemu
jurnemu
jurnej
B. jurnego
jurnego
jurny
jurne
jurną
N. jurnym
jurnym
jurnym
jurnym
jurną
Ms. jurnym
jurnym
jurnym
jurnym
jurnej
W. jurny
jurny
jurny
jurne
jurna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. jurni
jurni
jurne
jurne
D. jurnych
jurnych
jurnych
jurnych
C. jurnym
jurnym
jurnym
jurnym
B. jurnych
jurnych
jurnych
jurne
N. jurnymi
jurnymi
jurnymi
jurnymi
Ms. jurnych
jurnych
jurnych
jurnych
W. jurni
jurni
jurne
jurne
Stopień wyższy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. jurniejszy
jurniejszy
jurniejszy
jurniejsze
jurniejsza
D. jurniejszego
jurniejszego
jurniejszego
jurniejszego
jurniejszej
C. jurniejszemu
jurniejszemu
jurniejszemu
jurniejszemu
jurniejszej
B. jurniejszego
jurniejszego
jurniejszy
jurniejsze
jurniejszą
N. jurniejszym
jurniejszym
jurniejszym
jurniejszym
jurniejszą
Ms. jurniejszym
jurniejszym
jurniejszym
jurniejszym
jurniejszej
W. jurniejszy
jurniejszy
jurniejszy
jurniejsze
jurniejsza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. jurniejsi
jurniejsi
jurniejsze
jurniejsze
D. jurniejszych
jurniejszych
jurniejszych
jurniejszych
C. jurniejszym
jurniejszym
jurniejszym
jurniejszym
B. jurniejszych
jurniejszych
jurniejszych
jurniejsze
N. jurniejszymi
jurniejszymi
jurniejszymi
jurniejszymi
Ms. jurniejszych
jurniejszych
jurniejszych
jurniejszych
W. jurniejsi
jurniejsi
jurniejsze
jurniejsze
-
psł. *juriti 'szaleć, pędzić, gnać'
Przymiotnik utworzony przyrostkiem -ny od polskiego dawnego czasownika jurzyć 'jątrzyć, pobudzać do gniewu, podburzać'.