boleść

  • książk.  uczucie wielkiego smutku wywołane czymś złym
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • niewypowiedziana, wielka, własna boleść; boleść wewnętrzna
    • boleść duszy, serca; matki
    • boleść i smutek
    • atak, krzyk, obraz boleści
    • odczuwać boleść
  • Zostałem na lodzie, a widmo głodów przywróciło mi od razu poczucie rzeczywistości. Boleść po stracie Agnieszki zeszła na dalszy plan.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

    Był to moment okrutny jak umieranie, poczucie dławiącego braku wszystkiego. Pełen boleści osunął się twarzą na deski.

    źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

    Przepełniła go boleść nad własną marnością, a niewysłowiona miłość i uwielbienie dla Pana.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak : Przymierze, 1952

    Wypił i spojrzał na mnie zaczerwienionymi, jakby spłakanymi oczami. - Człowiek się stara - wydusił z siebie słowa z boleścią.

    źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002

    I widziałam drugą drogę, a raczej ścieżkę, bo była wąska i zasłana cierniami i kamieniami, a ludzie, którzy nią szli [mieli] łzy w oczach i różne boleści były ich udziałem.

    źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. boleść
    boleści
    D. boleści
    boleści
    C. boleści
    boleściom
    B. boleść
    boleści
    N. boleścią
    boleściami
    Ms. boleści
    boleściach
    W. boleści
    boleści

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • psł. *bolestь 'cierpienie fizyczne lub psychiczne'

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 01.03.2019