WOP
-
Wojska Ochrony Pogranicza
-
polska formacja wojskowa zajmująca się pilnowaniem granic państwa
-
[wop]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
armia -
- dowódca, oficer, żołnierz; strażnica WOP-u (WOP)
-
Budynek WOP-u, stary, ale wyremontowany, ozdobiony drewnianą przybudówką, był niezbyt oddalony. Polskiej granicy strzegł kapitan i dziesięciu żołnierzy, a upilnować musieli ponad pięćdziesiąt kilometrów.
źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
Z punktu kontroli granicznej wyszedł oficer WOP. Wręczył Fryderykowi jego paszport, zasalutował, a potem kiwnął dłonią w kierunku żołnierza, dając mu znak, że może podnieść szlaban.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
Milicja działała nieprawnie na terenie podlegającym wojsku, bez porozumienia z WOP-em.
źródło: NKJP: Z ojcem Leonardem Węgrzyniakiem, Marek Grocholski: Zdejm sandały, bo to miejsce jest święte, Tygodnik Podhalański, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. WOP
WOP-y
D. WOP-u
WOP-ów
C. WOP-owi
WOP-om
B. WOP
WOP-y
N. WOP-em
WOP-ami
Ms. WOP-ie
WOP-ach
W. WOP-ie
WOP-y
Inne uwagi
Często spotykane również używanie we wszystkich przypadkach formy równokształtnej z M. lp