koloryt

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. epoki

  • 2.

    książk.  zespół cech charakterystycznych dla jakiejś epoki historycznej, narodu, środowiska, miejsca, wydarzenia lub przedmiotu
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

    • niepowtarzalny, niesamowity, niespotykany, niezwykły, osobliwy, specyficzny, swoisty; orientalny; historyczny; obyczajowy; krajowy, lokalny, narodowy, polski; emocjonalny, uczuciowy koloryt
    • koloryt kraju, miasta, miasteczka, świata; koloryt czasów, epoki, przeszłości; koloryt życia; koloryt języka, mowy
    • dodać/dodawać kolorytu
    • nadawać; oddawać; tworzyć koloryt
  • Na obyczajowy koloryt miast, zwłaszcza dużych ośrodków handlu, spory wpływ mieli przybysze z zagranicy, w Polsce głównie Niemcy i Żydzi, w mniejszym stopniu Włosi i Ormianie, choć zależało to od geograficznego położenia miasta.

    źródło: KWSJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004

    Życie codzienne marynarza zawsze posiadało swoisty koloryt i specyfikę, powstałe na skutek odrębności środowiska, obyczaju i wielu innych czynników wpływających pośrednio lub bezpośrednio na jego kształt.

    źródło: KWSJP: Eugeniusz Koczorowski: Ludzie od masztów i żagli, 1986

    W ciągu jednego roku wykruszył się nagle zrąb pokolenia, którego obecność wśród współczesnych stanowiła o kolorycie naszego życia kulturalnego, o jego odmienności, o jego ciągłości, sięgającej poza granice dwóch światowych wojen.

    źródło: KWSJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998

    Koloryt koncertom Sex Pistols nadawały nie tylko bójki obydwu panów, ale także zgodne maltretowanie publiczności. Pomidory, piwo, bluzgi, fragmenty umeblowania - to tylko część listy rzeczy, które spadały na urzeczoną młodzież.

    źródło: KWSJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000

    Kochanowski znalazł we fraszkach miejsce dla utrwalenia lirycznej chwili, kolorytu zdarzenia i człowieka, choć nie nadał im charakteru dokumentalnej autentyczności.

    źródło: KWSJP: Jerzy Ziomek: renesans, 1973

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. koloryt
    koloryty
    D. kolorytu
    kolorytów
    C. kolorytowi
    kolorytom
    B. koloryt
    koloryty
    N. kolorytem
    kolorytami
    Ms. kolorycie
    kolorytach
    W. kolorycie
    koloryty
  • bez ograniczeń + koloryt +
    CZEGO + (JAKI)
  • niem. Kolorit

    z wł. colorito