przytroczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

przymocować ciasno rzemieniami, pasami coś do czegoś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

hiperonimy:

przywiązać

	Najpierw kobieta perkalową chustą przytroczy sobie dziecko do pleców (ono cały czas śpi, nie reaguje). źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 2004
	Otoczyli ich podróżni, kobiety z dziećmi, z tobołkami, do których przytroczono garnczki. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Nosił miecz przytroczony do skórzanego pasa inkrustowanego złotem. źródło: NKJP: Max Gallo: Konstantyn Wielki Imperium Chrystusa, 2009
	Jakiś młody chłopak pchał pracowicie rower z przytroczoną na bagażniku walizką. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	150 metrów nad piargami zawisła platforemka przytroczona linami do haków wbitych w skalne szczeliny, przykryta czymś w rodzaju namiotu. W środku dwóch facetów w śpiworach. źródło: NKJP: Marek Grocholski: Przeżyłem własną śmierć, Tygodnik Podhalański 6 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytroczyłem +(e)m przytroczył	przytroczyłam +(e)m przytroczyła	przytroczyłom +(e)m przytroczyło	przytroczyliśmy +(e)śmy przytroczyli	przytroczyłyśmy +(e)śmy przytroczyły
2 os.	przytroczyłeś +(e)ś przytroczył	przytroczyłaś +(e)ś przytroczyła	przytroczyłoś +(e)ś przytroczyło	przytroczyliście +(e)ście przytroczyli	przytroczyłyście +(e)ście przytroczyły
3 os.	przytroczył	przytroczyła	przytroczyło	przytroczyli	przytroczyły

bezosobnik: przytroczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytroczmy
2 os.	przytrocz	przytroczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytroczyłbym bym przytroczył	przytroczyłabym bym przytroczyła	przytroczyłobym bym przytroczyło	przytroczylibyśmy byśmy przytroczyli	przytroczyłybyśmy byśmy przytroczyły
2 os.	przytroczyłbyś byś przytroczył	przytroczyłabyś byś przytroczyła	przytroczyłobyś byś przytroczyło	przytroczylibyście byście przytroczyli	przytroczyłybyście byście przytroczyły
3 os.	przytroczyłby by przytroczył	przytroczyłaby by przytroczyła	przytroczyłoby by przytroczyło	przytroczyliby by przytroczyli	przytroczyłyby by przytroczyły

bezosobnik: przytroczono by

bezokolicznik: przytroczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytroczywszy

gerundium: przytroczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytroczony

odpowiedniki aspektowe: troczyć , przytraczać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

przytroczyć

+

CO + do CZEGO + (CZYM)

Zob. trok