udeptać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

przygnieść swoją stopą do ziemi czyjąś część ciała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

A krecika udeptałam chyba, jak łaziłam po jego szlakach.

źródło: Internet: forum.muratordom.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	udeptałem +(e)m udeptał	udeptałam +(e)m udeptała	udeptałom +(e)m udeptało	udeptaliśmy +(e)śmy udeptali	udeptałyśmy +(e)śmy udeptały
2 os.	udeptałeś +(e)ś udeptał	udeptałaś +(e)ś udeptała	udeptałoś +(e)ś udeptało	udeptaliście +(e)ście udeptali	udeptałyście +(e)ście udeptały
3 os.	udeptał	udeptała	udeptało	udeptali	udeptały

bezosobnik: udeptano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		udepczmy
2 os.	udepcz	udepczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	udeptałbym bym udeptał	udeptałabym bym udeptała	udeptałobym bym udeptało	udeptalibyśmy byśmy udeptali	udeptałybyśmy byśmy udeptały
2 os.	udeptałbyś byś udeptał	udeptałabyś byś udeptała	udeptałobyś byś udeptało	udeptalibyście byście udeptali	udeptałybyście byście udeptały
3 os.	udeptałby by udeptał	udeptałaby by udeptała	udeptałoby by udeptało	udeptaliby by udeptali	udeptałyby by udeptały

bezosobnik: udeptano by

bezokolicznik: udeptać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

udeptawszy

gerundium: udeptanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: udeptany

+

udeptać

+

KOG/CO