bona
-
prywatna opiekunka dla małych dzieci, często pochodząca z zagranicy, zatrudniana dawniej w arystokratycznych rodzinach w celu sprawowania opieki, wychowania i edukacji dzieci sobie powierzonych
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
pozaszkolne formy nauczania
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
rodzaje pracy -
- elegancka, francuska bona
- bona królewny
-
Po opustoszałych, spieczonych żarem ulicach snuli się niemrawo brzuchaci emeryci w melonikach, tu i ówdzie koścista bona w nakrochmalonym fartuchu pchała niechętnie dziecinny wózek.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Zobaczył bony pchające wózki z nowo narodzonymi obywatelami miasta, łódeczki zakochanych, kolebiące się na spokojnej tafli jeziorka, parkowego fotografa ustawiającego do zdjęć dwie dziewczynki w białych sukienkach [...].
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
W pokoju dziecinnym bona czyściła aksamitne ubranka chłopców i szykowała „gościnne” sukienki oraz wstążki do włosów dla dziewczynek.
źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
Cała rodzina, razem z bonami i nauczycielkami, wybierała się do lasu, najczęściej linijką, czyli pojazdem, który mógł zabrać większą liczbę osób.
źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bona
bony
D. bony
bon
C. bonie
bonom
B. bonę
bony
N. boną
bonami
Ms. bonie
bonach
W. bono
bony
-
fr. bonne