pac

  • wyraz służący do określania dźwięków, które powstają, gdy ktoś lekko lub coś lekkiego uderza w coś
  • Występuje także w postaci:  pac, pac , która informuje o powtarzalności dźwięku.
    Używane również w funkcji predykatywnej, np.  Przewracały się na plecki i brzuszki, wspierały na rączkach i pac na podłogę .

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • Pędził nocną szosą w uniesieniu, na przedniej szybie – pac, pac – gęstniało obfite żniwo owadzich szczątków.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003

    - No, bierz - pomachał jeszcze raz parą kluczy na kółku, a kiedy Anglik prędko po nie sięgnął, zrobił wymach i wielkim łukiem przerzucił pęk za ogrodzenie. - Poszukaj sobie - dodał szeptem. Pac! - zawtórowały klucze.

    źródło: NKJP: Piotr Siemion: Niskie Łąki, 2000

    Buch, szybuje w powietrzu czerwona rybka, pac, spada na kafelki żółta kaczuszka, bęc, leci w powietrzu gąbka o kształcie serduszka.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997

    Za ziewanie biłeś mnie po głowie srebrną łyżeczką. - Stara chińska metoda na idiotów - pac, pac w łeb.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska title Podręcznik do ludzi: tom 1 i ostatni – Czaszka, 1996

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz dźwiękonaśladowczy.

CHRONOLOGIZACJA:
1848, Kuryjer Lwowski, czyli Nowiny, books.google.pl
SJPXVII notuje wyraz o takim kształcie w znaczeniu 'moneta o wartości ok. czterokrotnie większej niż wartość złotego'
Data ostatniej modyfikacji: 14.05.2019