-
1.b
daw. świadczący o czyjejś odwadze i bohaterstwie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
A więc życzenia od gniazda Orła Białego, od kolebki Państwa, od grobu królów mieczem sławnych i chrobrymi czynami, od starej jak Polska bazyliki Prymasów i tylu pamiątek zamierzchłych i nowych dziejów.
źródło: Internet: wpolityce.pl
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. chrobry
chrobry
chrobry
chrobre
chrobra
D. chrobrego
chrobrego
chrobrego
chrobrego
chrobrej
C. chrobremu
chrobremu
chrobremu
chrobremu
chrobrej
B. chrobrego
chrobrego
chrobry
chrobre
chrobrą
N. chrobrym
chrobrym
chrobrym
chrobrym
chrobrą
Ms. chrobrym
chrobrym
chrobrym
chrobrym
chrobrej
W. chrobry
chrobry
chrobry
chrobre
chrobra
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. chrobrzy
chrobrzy
rzadziej chrobre
rzadziej chrobre
D. chrobrych
chrobrych
chrobrych
chrobrych
C. chrobrym
chrobrym
chrobrym
chrobrym
B. chrobrych
chrobrych
chrobrych
rzadziej chrobre
N. chrobrymi
chrobrymi
chrobrymi
chrobrymi
Ms. chrobrych
chrobrych
chrobrych
chrobrych
W. chrobrzy
chrobrzy
rzadziej chrobre
rzadziej chrobre
-
psł. *chorbrъ 'charakteryzujący się tężyzną fizyczną, silny, krzepki; śmiały, dziarski, odważny'