-
1.
w dawniejszych czasach: mężczyzna należący do wyższych sfer społecznych -
- jaśnie pan
- Jaśnie Pan
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
Do Ojca wszyscy robotnicy mówili „proszę jaśniepana” i w trzeciej osobie.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
– Jaśniepan gardzi demokracją? - Gardzi nią każdy, kto ma choć krztę rozumu.
źródło: Internat: google. books: Michał J.Sobociński: Srebrny Kruk,
Na placu wita ich salwa, ciała padają na skrwawiony bruk; oto obróciło się koło historii dotąd morderczą komendę wydawał car, jaśniepan, wyzyskiwacz, a rozlana na bruku krew nasączała czerwone sztandary godłem jutrzejszej nadziei. Teraz po raz pierwszy, lecz nie ostatni spod czerwonego sztandaru strzela do robotników mieniąca się „robotniczą” władza.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
Nie byłem przyzwyczajony do takiego tempa jazdy i starałem się namówić stangreta, aby jechał wolniej. - Proszę jaśnie pana, nasze konie zwyczajne, dla nich dwie godziny przelecieć od Bieszkanowicz, i to bez popasu z powrotem, to nic nie znaczy - tłumaczył, zwalniając jednak jazdę.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Na skraju imperium, 2000
Trudno się dziwić, że wieś z rezerwą odnosiła się do jaśniepanów [...]
źródło: Internet: tygodnikprzeglad.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. jaśniepan
jaśniepanowie
ndepr jaśniepany
depr D. jaśniepana
jaśniepanów
C. jaśniepanu
jaśniepanom
B. jaśniepana
jaśniepanów
N. jaśniepanem
jaśniepanami
Ms. jaśniepanu
jaśniepanach
W. jaśniepanie
jaśniepanowie
ndepr jaśniepany
depr