odmiana

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4.a w gramatyce

  • 4.a

    występowanie wyrazów w różnych formach ściśle określonych co do ich liczby i kształtu przez reguły gramatyczne właściwe danemu językowi
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • synonimy:  fleksja
    • odmiana przymiotnikowa
    • odmiana wyrazów; czasownika, liczebnika, przymiotnika, rzeczownika, zaimka; nazw geograficznych, nazwisk
    • typy odmiany
    • odmiana przez przypadki
    • kłopoty z odmianą
  • [...] normy gramatyczne w języku polskim przewidują, że jest odmiana męskoosobowa i rzeczowa.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie z 29. posiedzenia Senatu RP w dniu 29 listopada 2002 r.

    Jeszcze tylko raz, w listopadzie, sprawa ulic trafiła pod obrady radnych, kiedy to językoznawcy wskazali, że dopuszczalna jest odmiana nazwiska Goetz.

    źródło: NKJP: Zofia Sitarz: Kłopotliwe ulice, Dziennik Polski - Brzesko, 2001-02-15

    Cechą odmiany czasownika były aspekty wyrażające czynność dokonaną lub niedokonaną, bez względu na odniesienie czasowe.

    źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu : szkice z krytyki biblijnej, 1994

    [...] w przypadku Włoszczowej zdarzyła się sytuacja, że prof. Doroszewski nie sprawdził w źródłach i w swoim „Słowniku poprawnej polszczyzny” zaproponował odmianę przymiotnikową.

    źródło: NKJP: Większość ma rację, Dziennik Polski - Magazyn, 1999-10-25

    W krótkich, dobrych jakościowo filmach profesor Miodek opowiada o najczęściej spotykanych błędach językowych oraz kłopotliwych w odmianie i stosowaniu wyrazach.

    źródło: NKJP: MW: Ojczyzna Polszczyzna, Enter, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. odmiana
    odmiany
    D. odmiany
    odmian
    C. odmianie
    odmianom
    B. odmianę
    odmiany
    N. odmianą
    odmianami
    Ms. odmianie
    odmianach
    W. odmiano
    odmiany
  • bez ograniczeń + odmiana +
    CZEGO + (przez CO)
    bez ograniczeń + odmiana +
    JAKA
  • Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego  odmieni(a)ć , który oparty jest na psł. *měna 'zmiana, zamiana'; zob.  mienić się