-
1.
przest. związany z kadukiem - diabłem -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Przesądni górale zaczęli podejrzewać, że to jakiś kaduczny zamach na najgłębsze ich wierzenia, a troskliwość nauczycieli tłumaczyli sobie na opak wietrząc u nich podstępną chęć rzucenia Saów na pastwę demonów i tygrysów.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dzikie banany, 1960
[...] liturgia jest przyznaniem się do ludzkiej nędzy i bezradności, przyznaniem, że bez Boga wszelkie ludzkie dzieło jest kaduczne, odwołaniem się do Opatrzności i wyznaniem, że tylko Bóg nadaje sens ludzkiemu istnieniu i działaniu.
źródło: Jerzy Turowicz: Kościół nie jest łodzią podwodną: (wybór publicystyki z lat 1964-1987), 1990 (books.google.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. kaduczny
kaduczny
kaduczny
kaduczne
kaduczna
D. kaducznego
kaducznego
kaducznego
kaducznego
kaducznej
C. kaducznemu
kaducznemu
kaducznemu
kaducznemu
kaducznej
B. kaducznego
kaducznego
kaduczny
kaduczne
kaduczną
N. kaducznym
kaducznym
kaducznym
kaducznym
kaduczną
Ms. kaducznym
kaducznym
kaducznym
kaducznym
kaducznej
W. kaduczny
kaduczny
kaduczny
kaduczne
kaduczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. kaduczni
kaduczni
kaduczne
kaduczne
D. kaducznych
kaducznych
kaducznych
kaducznych
C. kaducznym
kaducznym
kaducznym
kaducznym
B. kaducznych
kaducznych
kaducznych
kaduczne
N. kaducznymi
kaducznymi
kaducznymi
kaducznymi
Ms. kaducznych
kaducznych
kaducznych
kaducznych
W. kaduczni
kaduczni
kaduczne
kaduczne
-