hołubiec

  • figura taneczna, polegająca na podskoku z jednoczesnym uderzeniem obcasem o obcas
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    rozrywka


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    zwyczaje i obyczaje

    • wywijać hołubce
  • Orkiestra zagrała „coś ludowego”, a ja machnąłem takiego hołubca, że znalazłem się ponad głowami wysokiego jury. I tak zostałem studentem PWST.

    źródło: NKJP: Henryk Abbe: Hołubce, Gazeta Poznańska, 2003-07-26

    Dalsza część uroczystości odbyła się już w budynku szkolnym, a zakończył ją odtańczony przez szkolny zespół krakowiak z hołubcami i przytupami, że aż budynek drżał w posadach.

    źródło: NKJP: (WOJ.): 10 lat ze sztandarem, Dziennik Polski, 2006-09-22

    Właśnie rozpoczyna się kolejny oświęcimski Tydzień Kultury Beskidzkiej, pełen skocznych hołubców i gromkich śpiewów!

    źródło: NKJP: Andrzej Winogradzki: Pora zabaw, Gazeta Krakowska, 2003-07-26

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. hołubiec
    hołubce
    D. hołubca
    hołubców
    C. hołubcowi
    hołubcom
    B. hołubca
    hołubce
    N. hołubcem
    hołubcami
    Ms. hołubcu
    hołubcach
    W. hołubcu
    hołubce
  • ukr. hółubécь 'figura w tańcu'

    W językach słowiańskich nierzadkie są nazwy tańców i dziecięcych zabaw od nazw zwierząt.

CHRONOLOGIZACJA:
1648, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 05.07.2019