-
1.
pot. żart. aptekarz (farmaceuta) -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
osoby związane z leczeniem -
- praktyka pigularza
-
Rutkowski po maturze wybierał się na studia farmaceutyczne, do których zachęcała matka. Ojciec tego nie komentował. Tylko raz zakpił z syna: No to będziesz pigularzem!
źródło: NKJP: S.Żagiel: Saga rodu Rutkowskich: Drzewo znad Orzyca, Tygodnik Ciechanowski, 2005-02-06
1,8 promila alkoholu we krwi. Tyle miał świdnicki aptekarz, który na nocnym dyżurze sprzedał niewłaściwe lekarstwo dla chorej dziewczynki - podała „Gazeta Wrocławska”. Skoro w pracy piją lekarze, na służbie policjanci - to dlaczego pigularz nie może sobie popić na dyżurze?
źródło: NKJP: Tygodniówka, Dziennik Polski, 2003-10-11
[...] czasopismo lekarskie [...] założone zostało z inicjatywy i dzięki środkom finansowym znanego w Krakowie aptekarza [...], wychowanka Szkoły Głównej Krakowskiej [...]. Z oporami obejmował (1825 r.) katedrę farmacji; bardziej interesowała go praktyka pigularza.
źródło: NKJP: Pamiętnik Farmaceutyczny Krakowski; Dziennik Polski, 2003-07-07
Ministrowi [...] należy zdecydowanie udzielić przepustki, by wyszedł na miasto, zwiedził kilka aptek i posłuchał, o czym pigularze rozmawiają z cherlakami kupującymi lekarstwa.
źródło: NKJP: Dzień bez rządu?, Dziennik Polski, 2002-04-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pigularz
pigularze
ndepr pigularze
depr D. pigularza
pigularzów
pigularzy
C. pigularzowi
pigularzom
B. pigularza
pigularzów
pigularzy
N. pigularzem
pigularzami
Ms. pigularzu
pigularzach
W. pigularzu
pigularze
ndepr pigularze
depr -
Zob. piguła