wieczernik

  • daw.  pomieszczenie, w którym spożywano wieczerzę (kolację)
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem

  • Po pierwszych chwilach przepełnionych łzami, radosnymi okrzykami i pytaniami, na które nikt nie nadążał odpowiadać, goście wycofali się do wieczernika, na poczęstunek.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wieczernik
    wieczerniki
    D. wieczernika
    wieczerników
    C. wieczernikowi
    wieczernikom
    B. wieczernik
    wieczerniki
    N. wieczernikiem
    wieczernikami
    Ms. wieczerniku
    wieczernikach
    W. wieczerniku
    wieczerniki
  • Zob. też:

    Wieczernik

CHRONOLOGIZACJA:
1500, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 29.05.2019