skądże znowu
skąd znowu
skądże
-
mówiący zaprzecza temu, co zostało powiedziane, sądząc, że rozmówca powinien wiedzieć, że nie jest to prawda
-
wykładnik niezgody
-
używane jako reakcja na czyjąś wypowiedź
-
- Czy ja ci nie przeszkadzam? - droczy się Aga z uśmiechem.
- Skądże znowu - odpowiadam, zgodnie zresztą z prawdą, bo i tak nie interesują mnie gadki opalonych i bladych ekspertów.źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
- Cóż to za trudna robota! Żona pracowała tam również!
- Honorowo?
- Skądże znowu! Płacono nam.źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
- Czyżby mnie pan unikał?
- Nie, skądże znowu! - zaprzeczył odruchowo. Wcale nie ciebie, tylko rozmowy z tobą, a to zupełnie coś innego, pomyślał.źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu,1998
Jest trzyliterową odpowiedzią, początkiem zdania: „Uważam...” i „Sądzę...” oraz przemilczeniem (nie kłamstwem - skądże znowu!).
źródło: NKJP: Ewa Pągowska: Słowa klucze, 2000
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: dopowiedzenie
-
/skądże znowu/ ograniczenia zakresu użycia:nie: po Zd. rozkszyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: stały
obligatoryjny poprzedzający kontekst