skądże znowu

skąd
  • mówiący zaprzecza temu, co zostało powiedziane, sądząc, że rozmówca powinien wiedzieć, że nie jest to prawda
  • wykładnik niezgody

  • używane jako reakcja na czyjąś wypowiedź

  • (quasi)synonimy:  akurat II
    gdzie tam
    nic podobnego
    zaraz II
    (quasi)antonimy:  otóż to
    owszem
    właśnie
  • - Czy ja ci nie przeszkadzam? - droczy się Aga z uśmiechem.
    - Skądże znowu - odpowiadam, zgodnie zresztą z prawdą, bo i tak nie interesują mnie gadki opalonych i bladych ekspertów.

    źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007

    - Cóż to za trudna robota! Żona pracowała tam również!
    - Honorowo?
    - Skądże znowu! Płacono nam.

    źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977

    - Czyżby mnie pan unikał?
    - Nie, skądże znowu! - zaprzeczył odruchowo. Wcale nie ciebie, tylko rozmowy z tobą, a to zupełnie coś innego, pomyślał.

    źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu,1998

    Jest trzyliterową odpowiedzią, początkiem zdania: „Uważam...” i „Sądzę...” oraz przemilczeniem (nie kłamstwem - skądże znowu!).

    źródło: NKJP: Ewa Pągowska: Słowa klucze, 2000

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: dopowiedzenie

  • /skądże znowu/
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: po Zd. rozk
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: stały
    obligatoryjny poprzedzający kontekst
Data ostatniej modyfikacji: 18.04.2015