porządek dziobania

Trener [...] stwierdził, że sukcesy najmłodszego zawodnika sprawiły, że została naruszona dotychczasowa hierarchia w drużynie - porządek dziobania. Doprowadziło to do zadrażnień wśród niemieckich orłów.

źródło: NKJP: Piotr Wróblewski: Skoki w dół, Polityka, 2002-01-12

Podawanie ręki jest przy powitaniach w powszechnym użyciu [...]. Wedle klasycznych reguł, takie powitanie już wymaga błyskawicznej oceny porządku dziobania. Pierwszy wyciąga rękę ten, kto w danym spotkaniu stoi wyżej w hierarchii bądź elegancji płci [...].

źródło: NKJP: Marek Ostrowski, Adam Szostkiewicz: Wszystkim buzi!, Polityka, 2002-11-23

W szkole obowiązuje pewien porządek dziobania, więc ktoś musi być na jego samym końcu.

źródło: NKJP: Internet

W zakładzie, gdzie miała praktyki, „kolejność dziobania” była ustalona od lat: na dole praktykantki zamiatające ścinki włosów, potem świeżo przyuczone, którym pozwalano myć głowy klientek, dalej młodsze i starsze fryzjerki, wreszcie pan Kazimierz, który przyjeżdżał, żeby pogawędzić ze stałymi klientkami i ostrzyc góra jedną głowę na tydzień.

źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005