szelężnik - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

bot. roślina zielna porastająca łąki w klimacie umiarkowanym, mająca ząbkowane liście i żółte, kielichowate kwiaty, dorastająca do pół metra wysokości; Rhinanthus

Noty o użyciu

Wyraz używany jako składnik terminów botanicznych, np.: szelężnik większy, szelężnik wchłochaty, szelężnik Borbasa.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

rośliny leśne i łąkowe

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

roślina

Cytaty

Dziko rozpleniły się gniazda ostu i krwawników, groty szczawiu, kępy macierzanki pokryły pobocza piaszczystych dróg, szelężnik ukrył się w bombowych lejach wypełnionych mętną, mulistą wodą.

źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005

[...] szelężniki mają szerokie torebki nasienne, a znajdujące się w nich nasiona szeleszczą przy ruchach rośliny.

źródło: Cztery Pory Roku, 2016 (sbc.org.pl)

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	szelężnik	szelężniki
D.	szelężnika	szelężników
C.	szelężnikowi	szelężnikom
B.	szelężnik	szelężniki
N.	szelężnikiem	szelężnikami
Ms.	szelężniku	szelężnikach
W.	szelężniku	szelężniki