-
1.
w średniowieczu: osoba ucząca się lub studiująca -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata -
W sumie wyglądał bardziej na truwera wagabundę niż na szkolarza - jedynym, co wskazywało na akademickie związki, był szeroki sztylet norymberski, broń popularna we wszystkich uczelniach Europy, tak wśród studentów, jak i pracowników naukowych.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
W 1200 r. w sporze studentów z przedstawicielami króla, Filip August stanął po stronie szkolarzy, potępiając tych, co podnieśli na nich rękę.
źródło: Józef Keller: Katolicyzm wczesnośredniowieczny, 1973 (books.google.pl)
A jednak biogramy, a nawet nieliczne autobiografie rzucają światło zarówno na przebieg nauki, jak na pochodzenie, warunki materialne i sposób zarobkowania szkolarzy.
źródło: Przegląd historyczny - Tom 76,Części 1-2 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szkolarz
szkolarze
ndepr szkolarze
depr D. szkolarza
szkolarzy
C. szkolarzowi
szkolarzom
B. szkolarza
szkolarzy
N. szkolarzem
szkolarzami
Ms. szkolarzu
szkolarzach
W. szkolarzu
szkolarze
ndepr szkolarze
depr -