tranzytowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dotyczący tranzytu - przewożenia osób, towarów i innych rzeczy przez teren jakiegoś państwa

[trãzytowy] lub [tranzytowy]

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

stosunki międzynarodowe

lot, przejazd, przelot, przewóz, ruch; kanał, korytarz, szlak, tunel, węzeł; gazociąg, kolektor, rurociąg, wodociąg; pociąg; port; handel, ładunek, magazyn; kraj, obszar, ośrodek, region, teren; punkt; protokół, system; nocleg; pasażer tranzytowy; arteria, autostrada, droga, linia, szosa, trasa; komunikacja, migracja; opłata, stawka; odprawa, wiza; baza, sala, stacja, strefa; procedura; składnica; podróż, turystyka; infrastruktura tranzytowa; połączenie, położenie, przejście; cło tranzytowe; dokumenty; usługi; państwo tranzytowe
tranzytowy i docelowy, tranzytowy i lokalny

	Droga przebiegająca przez Babice stanowi część trasy tranzytowej ze Śląska przez Oświęcim do Wadowic, Kalwarii i dalej do Krakowa. źródło: NKJP: Światła na Śląskiej, Dziennik Polski, 2003-12-11
	Ruch tranzytowy pomiędzy południem i północą miasta będzie biegł pod ziemią. źródło: NKJP: Tomasz Kunert: Wisłostrada schodzi pod ziemię, Dzień Dobry, 2001
	Ulica Krakowska ma dwusetletnią historię. W latach 1784–1785 została zbudowana jako odcinek galicyjskiej drogi tranzytowej Bielsko–Lwów. źródło: NKJP: (AB): Czy wiesz że, Gazeta Krakowska, 2005-10-01
	Liczne ślady osadnictwa pradziejowego z różnych epok zostały odkryte przy okazji budowy gazociągu tranzytowego [...]. źródło: NKJP: Bożena Zapaśnik: Skarby naszej ziemi, Wiedza i Życie, 1997

część mowy: przymiotnik

Stopień równy