przechwałka

Czas wypełniano sobie niekończącymi się opowieściami o napadzie i przechwałkami o swojej dzielności.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman smoka, 2002

Wkrótce jednak powstały w domu niesnaski. Hagar nie znała granic w przechwałkach, że nosi w łonie syna Abrama, i poczynała sobie coraz zuchwalej.

źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

Helka zaczęła od przechwałek, jakie pociechy ma wspaniałe, jak Józek radzi sobie świetnie [...]

źródło: NKJP: Janusz Szpotański: Zebrane utwory poetyckie, 1990

- Taka jesteś ważna? A na pewno nie potrafisz stać się... niewidzialna! - Niewidzialna? - Karolcia wzruszyła ramionami. - Przecież to drobnostka dla mnie. Zaraz mogę to zrobić. - E, śmieszna jesteś z tymi przechwałkami.

źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959

Ci goście gotowi są umrzeć, jeżeli im rozkażę – mówił z przechwałką w głosie, łaskawie pozdrawiając z samochodu zgiętych w ukłonach przechodniów.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2000