-
1.
kobieta przesadnie dbająca o poprawność języka i nieakceptująca zapożyczeń, obcych naleciałości, nowych słów itp. -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: poprawnościowiec
-
- purystka językowa
-
Nie oburzały jej błędy językowe ani gramatyczne, chociaż uważała się za wielką purystkę.
źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
Nie jestem purystką językową, ale przecież mamy całkiem ładne polskie słowo „wyprzedaż”. Pisanie „sale” nie jest dobrym pomysłem. Gdyby obok nazwy angielskiej była umieszczona także polska, można by to usprawiedliwić [...].
źródło: NKJP: (jd): Krótko z miasta i powiatu, Gazeta Radomszczańska, 2009-11-02
Ze zdecydowaną bezwzględnością wymaga poprawności mowy od swego męża. Tu nie stosuje absolutnie taryfy ulgowej. Oj, przydałoby się więcej takich purystek, które by stały na straży polskiej mowy [...].
źródło: Józef Żuraw: Róża Luksemburg i kultura polska, 1999 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. purystka
purystki
D. purystki
purystek
C. purystce
purystkom
B. purystkę
purystki
N. purystką
purystkami
Ms. purystce
purystkach
W. purystko
purystki
-