niechluja

częściej niechluj

  • pejorat.  osoba, która nie dba o swój wygląd lub porządek w swoim otoczeniu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Była wyjątkową niechlują. Takiego brudu i bałaganu, jak u nich, nie widziałam nigdzie, chociaż jako pediatra chodziłam po różnych domach, często bardzo biednych - i ciągnęła dalej: - Ika przy mnie myła pupę dziecku w zlewie, nad talerzami.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009

    Patrząc na W. odnoszę wrażenie, że jest niechlują, że rzadko się myje i że śmierdzi.

    źródło: Internet: wyborcza.pl

    Ten dziadek, jak pozuje do fotografii, to powinien się ogolić. Wstydu nie ma czy jest niechlują?

    źródło: Internet: dziennik wschodni.pl

    Taki szef, co daje ci auto zajechane syfem na przydział, to kawał dziada i niechlui jest...

    źródło: Internet: etransport.pl

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1, ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. niechluja
    niechluje
    ndepr
    niechluje
    depr
    D. niechlui
    niechlujów
    niechlui
    neut
    niechluj
    char
    C. niechlui
    niechlujom
    B. niechluję
    niechlujów
    niechluje
    N. niechlują
    niechlujami
    Ms. niechlui
    niechlujach
    W. niechlujo
    niechluje
    ndepr
    niechluje
    depr

    Inne uwagi

    Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm niechlui. Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m2, D.lm niechlujów lub r. ż, D lm niechlui.

  • Wyraz wtórnie utworzony od  niechlujny , zapewne w drodze uniwerbizacji połączeń typu  niechlujny człowiek ,  niechlujna kobieta ; zob.  niechlujny .

CHRONOLOGIZACJA:
1743, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 23.01.2020