pokopać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

kopnąć - uderzyć nogą wiele razy w pewnym odcinku czasu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Dwaj mężczyźni pokopali stojący na parkingu samochód daewoo nubira.

źródło: NKJP: Z ziemi leszczyńskiej, Gazeta Poznańska, 2005-08-20

Mężczyzna dokonał napadu rabunkowego na Tadeusza M., którego dotkliwie pokopał, a następnie ukradł 15 zł.

źródło: NKJP: (as): Zdarzyło się, Dziennik Bałtycki, 2011

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokopałem +(e)m pokopał	pokopałam +(e)m pokopała	pokopałom +(e)m pokopało	pokopaliśmy +(e)śmy pokopali	pokopałyśmy +(e)śmy pokopały
2 os.	pokopałeś +(e)ś pokopał	pokopałaś +(e)ś pokopała	pokopałoś +(e)ś pokopało	pokopaliście +(e)ście pokopali	pokopałyście +(e)ście pokopały
3 os.	pokopał	pokopała	pokopało	pokopali	pokopały

bezosobnik: pokopano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokopmy
2 os.	pokop	pokopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokopałbym bym pokopał	pokopałabym bym pokopała	pokopałobym bym pokopało	pokopalibyśmy byśmy pokopali	pokopałybyśmy byśmy pokopały
2 os.	pokopałbyś byś pokopał	pokopałabyś byś pokopała	pokopałobyś byś pokopało	pokopalibyście byście pokopali	pokopałybyście byście pokopały
3 os.	pokopałby by pokopał	pokopałaby by pokopała	pokopałoby by pokopało	pokopaliby by pokopali	pokopałyby by pokopały

bezosobnik: pokopano by

bezokolicznik: pokopać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokopawszy

gerundium: pokopanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: pokopany

+

pokopać

+

KOGO/CO