uwadzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. obrazić kogoś swoimi słowami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Nie uwadzisz mi, mówiąc, że jestem za stara.

źródło: Internet: stosmakow.y0.pl

Nie będę się powtarzać, bo jakieś pseudożyczliwe osoby znowu we mnie uwadzą.

źródło: Internet: f.kafeteria.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwadziłem +(e)m uwadził	uwadziłam +(e)m uwadziła	uwadziłom +(e)m uwadziło	uwadziliśmy +(e)śmy uwadzili	uwadziłyśmy +(e)śmy uwadziły
2 os.	uwadziłeś +(e)ś uwadził	uwadziłaś +(e)ś uwadziła	uwadziłoś +(e)ś uwadziło	uwadziliście +(e)ście uwadzili	uwadziłyście +(e)ście uwadziły
3 os.	uwadził	uwadziła	uwadziło	uwadzili	uwadziły

bezosobnik: uwadzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uwadźmy
2 os.	uwadź	uwadźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwadziłbym bym uwadził	uwadziłabym bym uwadziła	uwadziłobym bym uwadziło	uwadzilibyśmy byśmy uwadzili	uwadziłybyśmy byśmy uwadziły
2 os.	uwadziłbyś byś uwadził	uwadziłabyś byś uwadziła	uwadziłobyś byś uwadziło	uwadzilibyście byście uwadzili	uwadziłybyście byście uwadziły
3 os.	uwadziłby by uwadził	uwadziłaby by uwadziła	uwadziłoby by uwadziło	uwadziliby by uwadzili	uwadziłyby by uwadziły

bezosobnik: uwadzono by

bezokolicznik: uwadzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uwadziwszy

gerundium: uwadzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uwadzony

odpowiednik aspektowy: uwadzać

	+	uwadzić	+	KOMU
	+	uwadzić	+	w KOGO