iglarz

  • w dawnej Polsce: rzemieślnik wykonujący igły, szpilki i haftki
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Ubranie

    czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań


    CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Przemysł

    rzemiosło

  • W Kodeksie Behema z początku XVI wieku są ilustracje, przedstawiające krakowskich rzemieślników przy pracy, m.in. także właśnie warsztat iglarza [...].

    źródło: NKJP: (PSZ): Z kramu iglarza, Dziennik Polski, 2006-01-05

    Dawniej z braku specjalistycznych maszyn, nawet najmniejszy przedmiot wykonywany był tylko ręcznie, samodzielnie wykonywany przez mistrza zawodu. Spinki – spinkarz, igły – iglarz, garnki, kafle czy łyżki, każdą z tych rzeczy robiła inna osoba.

    źródło: Internet: shophurt.pl

    Mieli dziewięcioro dzieci, z których najstarszy syn Christian (1784–1841) poszedł w ślady ojca i również został iglarzem.

    źródło: Internet: polacyzwyboru.pl

    Rusznikarze łączyli się w cechy z iglarzami (szpilkarzami) i zegarmistrzami, bo zamki kołowe robili zegarmistrze. Ciekawe, że rzadziej byli w cechach z kowalami i ślusarzami.

    źródło: Internet: forum-bron.pl

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. iglarz
    iglarze
    ndepr
    iglarze
    depr
    D. iglarza
    iglarzów
    iglarzy
    C. iglarzowi
    iglarzom
    B. iglarza
    iglarzów
    iglarzy
    N. iglarzem
    iglarzami
    Ms. iglarzu
    iglarzach
    W. iglarzu
    iglarze
    ndepr
    iglarze
    depr
  • Zob. igła

CHRONOLOGIZACJA:
1474, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 16.09.2019