iglarz
-
w dawnej Polsce: rzemieślnik wykonujący igły, szpilki i haftki
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło -
W Kodeksie Behema z początku XVI wieku są ilustracje, przedstawiające krakowskich rzemieślników przy pracy, m.in. także właśnie warsztat iglarza [...].
źródło: NKJP: (PSZ): Z kramu iglarza, Dziennik Polski, 2006-01-05
Dawniej z braku specjalistycznych maszyn, nawet najmniejszy przedmiot wykonywany był tylko ręcznie, samodzielnie wykonywany przez mistrza zawodu. Spinki – spinkarz, igły – iglarz, garnki, kafle czy łyżki, każdą z tych rzeczy robiła inna osoba.
źródło: Internet: shophurt.pl
Mieli dziewięcioro dzieci, z których najstarszy syn Christian (1784–1841) poszedł w ślady ojca i również został iglarzem.
źródło: Internet: polacyzwyboru.pl
Rusznikarze łączyli się w cechy z iglarzami (szpilkarzami) i zegarmistrzami, bo zamki kołowe robili zegarmistrze. Ciekawe, że rzadziej byli w cechach z kowalami i ślusarzami.
źródło: Internet: forum-bron.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. iglarz
iglarze
ndepr iglarze
depr D. iglarza
iglarzy
przestarz. iglarzów
C. iglarzowi
iglarzom
B. iglarza
iglarzy
przestarz. iglarzów
N. iglarzem
iglarzami
Ms. iglarzu
iglarzach
W. iglarzu
iglarze
ndepr iglarze
depr -