kmin

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.b przyprawa

  • Definicja

    1.b

    kulin.  przyprawa otrzymywana z suszonych owoców kminu, charakteryzująca się intensywnym, słodko-ostrym smakiem
  • Noty o użyciu

    Pełna nazwa to: kmin rzymski.

  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    przyprawy, smaki

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  kumin
    hiperonimy:  przyprawa
  • Cytaty

    Zapach kminu ulatywał z fartucha piekarza. Śmiał się: „Laban sprzedaje, Laban piecze, Laban w oczach klientów rozczynia chleb!”

    źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

    Wszystkie orientalne przyprawy nazywano korzennymi, po szwedzku − pieprzowymi. Jednak był na nie spory deficyt, gdyż musiały być transportowane do Europy drogą morską. Dotyczyło to takich przypraw jak: wanilia, kmin, imbir, cynamon, gałka muszkatołowa czy papryka.

    źródło: NKJP: Magda Brzeska (współpraca Kalina Wojciechowska): Święta po szwedzku, Pinezka.pl, 2008-12

    Restauracja ta pokazała klasę po raz kolejny - jako jedyna nie zapomniała o cudownym kminie! Sposób, w jaki się tam kapuśniak w chlebie bosko rozkminia, zasługuje na piątkę.

    źródło: NKJP: Tadeusz Płatek: Toż to kwaśnica!, Gazeta Krakowska, 2003-10-05
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kmin
    		 kminy
    D. kminu
    		 kminów
    C. kminowi
    		 kminom
    B. kmin
    		 kminy
    N. kminem
    		 kminami
    Ms. kminie
    		 kminach
    W. kminie
    		 kminy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Pochodzenie

    zach. psł. kъminъ

    z st.-w.-niem. kumīn 'kminek'

    Wyraz zapożyczony do pol. ze st.-w.-niem., a tam z łac. cumīnum i dalej z gr. kýminon, a to ostatecznie ma pochodzenie orientalne, jak sama przyprawa.

  • Odesłania

    Zob. też:

    kmin rzymski