-
1.
pot. stare, niemodne lub niedopasowane wierzchnie ubranie -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań -
- biała, czarna; stara kapota
- naciągnąć, zdjąć kapotę
- chować, przenosić coś pod kapotą
- być ubranym w kapotę
- chwycić kogoś za kapotę
-
Była ciepła i bardzo ciemna wrześniowa noc, ale pod koniec zaczął padać drobny, jak mgła przenikliwy deszcz. Lewandowski mimo protestów dziewczyny okrył ją swoją kapotą.
źródło: NKJP: Leon Kruczkowski: Szkice z piekła uczciwych, 1963
Od stołu podniósł się siedmioletni Szymek w obszernej kapocie o podwiniętych kilkakrotnie rękawach.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Widocznie jednak zrobiło mu się żal dygocącego faceta, bo obiecał przynieść mu jakąś kapotę oraz złapać dozorcę, który znany był z tego, że potrafi zrobić i naprawić wszystko [...].
źródło: NKJP: Ewa Kozierkiewicz-Widermańska: Gach na słomiance, 1999
Wszyscy wokół zmieniają skórę na modniejszą, zdrowszą, ekologiczną - a on uparcie chodzi w dziwacznej kapocie z Peerelu.
źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Druga strefa, Gazeta Wyborcza, 1997-12-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kapota
kapoty
D. kapoty
kapot
C. kapocie
kapotom
B. kapotę
kapoty
N. kapotą
kapotami
Ms. kapocie
kapotach
W. kapoto
kapoty
-
fr. capote 'żołnierski płaszcz z kapturem'