Jak korzystać ze słownika?

uznać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. jakiś fakt

  • Definicja

    1.

    zacząć myśleć, że coś jest słuszne, prawomocne lub prawdziwe, i zaakceptować to
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

  • Połączenia
    • uznać argumentację, dyplom, hegemonię, jurysdykcję, legalność czegoś, czyjąś niepodległość, czyjąś odpowiedź, powództwo, czyjeś prawo do czegoś, protektorat, prymat, czyjąś rację, roszczenia, rozbiory, stanowisko, status, czyjąś supremację, traktat, użycie siły, czyjąś władzę, wolę, wyrok, zasadność czegoś, czyjeś zwierzchnictwo, żądania; uznać autentyczność czegoś, bramkę, swoją winę, swój błąd
    • można, należy, nie chcieć uznać
  • Cytaty

    Synowie bez sprzeciwu uznali wolę ojca, co należało do zakorzenionej w przeszłych wiekach tradycji rodzinnej.

    źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002

    [...] książę Warcisław uznał zwierzchność Bolesława i wyraził gotowość przyjęcia chrystianizmu.

    źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2004

    Rosja zobowiązała się również do uznania traktatu [...] i do wycofania swych wojsk z Ukrainy.

    źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967

    [...] panna uznała swą winę i dla przebłagania Boga wstąpiła do klasztoru.

    źródło: NKJP: Hanna Kostyrko (zebr.): Klechdy domowe, 1960

    Po namyśle uznał, że nie powinien się wtrącać. Jego syn dorósł i miał prawo do odrobiny prywatności.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uznam
    		 uznamy
    2 os. uznasz
    		 uznacie
    3 os. uzna
    		 uznają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uznałem
    +(e)m uznał
    		 uznałam
    +(e)m uznała
    		 uznałom
    +(e)m uznało
    		 uznaliśmy
    +(e)śmy uznali
    		 uznałyśmy
    +(e)śmy uznały
    2 os. uznałeś
    +(e)ś uznał
    		 uznałaś
    +(e)ś uznała
    		 uznałoś
    +(e)ś uznało
    		 uznaliście
    +(e)ście uznali
    		 uznałyście
    +(e)ście uznały
    3 os. uznał
    		 uznała
    		 uznało
    		 uznali
    		 uznały

    bezosobnik: uznano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uznajmy
    2 os. uznaj
    		 uznajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uznałbym
    bym uznał
    		 uznałabym
    bym uznała
    		 uznałobym
    bym uznało
    		 uznalibyśmy
    byśmy uznali
    		 uznałybyśmy
    byśmy uznały
    2 os. uznałbyś
    byś uznał
    		 uznałabyś
    byś uznała
    		 uznałobyś
    byś uznało
    		 uznalibyście
    byście uznali
    		 uznałybyście
    byście uznały
    3 os. uznałby
    by uznał
    		 uznałaby
    by uznała
    		 uznałoby
    by uznało
    		 uznaliby
    by uznali
    		 uznałyby
    by uznały

    bezosobnik: uznano by

    bezokolicznik: uznać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uznawszy

    gerundium: uznanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: uznany

    odpowiednik aspektowy: uznawać

  • Składnia
    Rzosobowy + uznać +
    CO
    Rzosobowy + uznać +
    że ZDANIE
  • Pochodzenie

    Zob. znać