uznać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

bank. zaksięgować na koncie bankowym operację wpływającą na podwyższenie jego stanu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

bankowość

Relacje znaczeniowe

sprzeczne:

obciążyć

Połączenia

uznać konto, rachunek jakąś kwotą
data uznania (rachunku)

Cytaty

Gdy zwracamy towar, za który zapłaciliśmy kartą, sklepy nie chcą wypłacać gotówki, tylko przelewają należność na nasze konto. W takich przypadkach powinniśmy otrzymać potwierdzenie z nadrukiem „Proszę uznać mój rachunek ”,

źródło: NKJP: Gazeta Krakowska, 2003-10-23

Obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

źródło: NKJP: Ustawa o podatku od towarów i usług, Dziennik Ustaw, 2004

Taki brak jednoznaczności oraz wynikająca stąd swoboda interpretacyjna mogą powodować, że data uznania zapłaty składki może różnić się na niekorzyść konsumenta od daty dokonania faktycznej zapłaty,

źródło: NKJP: Gazeta Ubezpieczeniowa, 2010-02-09

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	uznam	uznamy
2 os.	uznasz	uznacie
3 os.	uzna	uznają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uznałem +(e)m uznał	uznałam +(e)m uznała	uznałom +(e)m uznało	uznaliśmy +(e)śmy uznali	uznałyśmy +(e)śmy uznały
2 os.	uznałeś +(e)ś uznał	uznałaś +(e)ś uznała	uznałoś +(e)ś uznało	uznaliście +(e)ście uznali	uznałyście +(e)ście uznały
3 os.	uznał	uznała	uznało	uznali	uznały

bezosobnik: uznano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uznajmy
2 os.	uznaj	uznajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uznałbym bym uznał	uznałabym bym uznała	uznałobym bym uznało	uznalibyśmy byśmy uznali	uznałybyśmy byśmy uznały
2 os.	uznałbyś byś uznał	uznałabyś byś uznała	uznałobyś byś uznało	uznalibyście byście uznali	uznałybyście byście uznały
3 os.	uznałby by uznał	uznałaby by uznała	uznałoby by uznało	uznaliby by uznali	uznałyby by uznały

bezosobnik: uznano by

bezokolicznik: uznać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uznawszy

gerundium: uznanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	uznanie	uznania
D.	uznania	uznań
C.	uznaniu	uznaniom
B.	uznanie	uznania
N.	uznaniem	uznaniami
Ms.	uznaniu	uznaniach
W.	uznanie	uznania

imiesłów przymiotnikowy bierny: uznany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	uznany	uznany	uznany	uznane	uznana
D.	uznanego	uznanego	uznanego	uznanego	uznanej
C.	uznanemu	uznanemu	uznanemu	uznanemu	uznanej
B.	uznanego	uznanego	uznany	uznane	uznaną
N.	uznanym	uznanym	uznanym	uznanym	uznaną
Ms.	uznanym	uznanym	uznanym	uznanym	uznanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	uznani	uznani	uznane	uznane
D.	uznanych	uznanych	uznanych	uznanych
C.	uznanym	uznanym	uznanym	uznanym
B.	uznanych	uznanych	uznanych	uznane
N.	uznanymi	uznanymi	uznanymi	uznanymi
Ms.	uznanych	uznanych	uznanych	uznanych

Inne uwagi

Zwykle ger

Składnia

+

uznać

+

CO + (CZYM)

Pochodzenie

Zob. znać